ปารย์ทำได้ ส่งท้ายปี 55

กิจกรรมส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ของบ้านเรา เป็นพ่อที่เป็นตัวตั้งตัวตี จัดการเรื่อง เดือดร้อนมาถึงปารย์ ปารย์ก็ไม่รู้หรอก นึกว่าจะสนุกสุดเหวี่ยง เหมือนงานปีใหม่ ทุกที่

 เริ่มจาก "ศรีราชา" เรากินข้าวเย็น บ้าน "ตายงค์ ยายอร" บ้านไม้เรือนไทย สุดสวย แล้วมานอนกันที่ "บ้านเพ" บ้านพักของ "ลุงสำรวย" ที่คุ้นเคย ปารย์ก็พอรู้ว่าจะปั่นจักรยานเล่นกัน ตีห้า ทุกคนตื่นกัน แต่งตัวหล่อเท่ห์กัน นอกจากสมาชิกบ้านเราแล้ว ยังมี "น้าปุ๊ก" "น้าอ๋อม" มาปั่นเล่นกับเราด้วย แถมพ่อยังบอกว่า ปารย์ต้องเอาเสื้อผ้าของปารย์ ไปเอง!!!

  ปั่นไปเรื่อย เหนื่อยเอาเรื่อง

 พักหน่อยนะ

อะ ได้นั่งเรือด้วยเหรอ

คืนนี้เราจะนอนที่นี่กัน "บ้านริมน้ำโฮมสเตย์" ปากแม่น้ำประแส

สวย สบาย

เอ้า ยังไปกันต่อเหรอ

ที่นี่ก็สวยมาก

โถ่จะมาที่นี่ ทำไมไม่ขับรถมา

หมดแรง ไม่ไหวแล้ว

ปารย์ ปั่นจาก บ้านเพ มาแวะนอน ที่ ประแส แล้ว ปั่นต่อ มาจนถึง โขมง ท่าใหม่ อ้อ ไม่ซิ มีลงเข็น นิดหน่อย เพราะขึ้น เนินไม่ไหว 2 วัน ระยะเวลา รวม 70 กิโลเมตร เป็นกิจกรรมส่งท้ายปีเก่า ที่ใครๆ ก็ทำได้!!

 

ห้องนอนใหม่

ปารย์โตแล้ว อยากมีห้องนอนเป็นของตัวเอง รบเร้า แม่ให้ทำห้องนอนให้ แต่ขอเป็นห้องที่อยู่ในห้องนอนแม่นะ ปารย์กลัวที่จะต้องนอนคนเดียว

....ปารย์โตแล้ว อยากมีห้องนอน เป็นของตัวเอง รบเร้า แม่ให้ทำห้องนอนให้ แต่ขอว่า ต้องอยู่ในห้องนอนแม่นะ เพราะปารย์กลัว ที่จะต้องนอนคนเดียว...

....แม่เสนอไอเดีย ให้ทำห้องปารย์ด้วยกระดาษอัดที่ น้าปุ๊ก ให้ไว้ โดยให้ปารย์ช่วยลงมือทำ ซึ่งปารย์ก็โอเค ตกลง แล้วก็ลุยกันเลย

.....ดูมันไม่ง่ายนะแม่ เรามีฝาแล้ว แต่เสาละแม่

....เจาะใช่ไหม

....อือ ดูดี ทีเดียว แต่ถ้าปารย์ ดิ้น ไปโขกเสาปูนละแม่ ทำยังไงดี!!!

ไหว้ครู

        ปารย์เรียน ระนาดทุ้มกับครูพัน วันเสาร์-อาทิตย์ ได้พักใหญ่ ครูพันจึงพาไปไหว้ครูดนตรี ดูปารย์จะตื่นเต้นมาก แม่เตรียม ขันไหว้ครู ปารย์ไปกับพี่กานต์ ซึ่งก็เริ่มหัดตีระนาดทุ้มเหมือนกัน

       ครูที่ปารย์ไปไหว้ น่าจะเป็นรุ่นทวด เลยทีเดียว แต่คนอื่นๆ เรียกตาสังเวียน ปารย์ก็ตาสังเวียนด้วยคน ตาจับมือให้ตี ข้องวง แล้วให้ปารย์ตีด้วยตัวเอง ตาชาบอกว่า เข้าวงข้องแล้ว ออกไม่ได้แล้วนะ พร้อมย้ำกับครูพัน ว่า ใช้ไม้แข็ง สอนได้เลย เอาแบบ เคี้ยวให้สุดๆ (แต่พ่อว่า ครูพัน แกไม่เคยทำโทษใคร เห็นชวนกันคุยเรื่อง อะไรก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่ ระนาดสักที)

ไม่เป็นไรปารย์อยากกินซูชิเหมือนเดิม

วันก่อน แม่ปารย์ซึ่งทำงาน อยู่ในทะเล แถวเกาะพงัน โทรมาเล่าเรื่อง ลูกชายสุดที่รัก ทำการบ้านให้พ่อ ซึ่งตะลอนอยู่แถวสัตหีบ ฟัง...

วันพุธ ปารย์จะมีการบ้าน ที่ต้องเขียน Diary เป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งปรกติ แม่จะเป็นผู้ช่วยในการ Guide เรื่องให้ปารย์แต่ง ออกมาเป็นประโยคย่อยๆ รวมกันประมาณ 1 ย่อหน้า

ยามที่แม่ไปทาง พ่อไปทาง (ฟังดู เป็นเด็กมีปัญหา ยังไงไม่รู้) เหมือนคราวนี้ ก็ต้องขอความอนุเคราะห์จากยาย ให้มาช่วยอยู่กับปารย์ที่บ้าน เรื่องกิน เรื่องนอน เรื่องทั่วไป ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไร เพราะปารย์อยากกินอะไร ยายทำให้เสมอ (พ่อเรียกว่า "ตามใจ") เรื่องการบ้านไทย คณิต ยายก็สอนได้ แต่เรื่องการบ้านภาษาอังกฤษ ยายก็ไม่สันทัด เดือดร้อน คนข้างบ้านบ้าง พี่ๆ ที่โตกว่าบ้าง

กลับมาเรื่องที่แม่โทรมาเล่าให้ฟัง เพราะเป็นวันพุธ แม่เลยโทรไปถามปารย์

แม่ : ปารย์เขียน Diary ได้หรือยัง ให้ป้าแต๋มสอนหรือยัง (ป้าแต๋มเป็นเพื่อนบ้าน อดีตคุณครู โรงเรียนในเครือเดียวกับโรงเรียนที่ปารย์เรียน)

 ปารย์ : ป้าแต๋มไม่ว่าง

แม่ : อ้าว แล้วทำไง ติตต่อพ่อทาง Skype ได้หรือเปล่า

ปารย์ : พ่อคงยังไปไม่ถึง ไม่เห็นมีโผล่มา

แม่ : น่าจะถึงแล้วนะ มืดแล้ว

ปารย์ : ไม่เป็นไรแม่ ปารย์ทำเสร็จแล้ว

แม่  : ทำยังไง ใครช่วยสอน

ปารย์ : เปล่าปารย์ทำเอง

แม่ : ว้าว! ปารย์เก่งจังเลย ทำยังไง

ปารย์ : ปารย์ก็อยากกินซูชิ เหมือนเดิม

แม่ : !!! ยังไง

ปารย์ : Teacher ให้เขียนว่าอยากกินอาหารอะไร

แม่ : 55555 ปารย์ก็เลยกินเหมือน ป.2

ปารย์ : แต่ปารย์ไม่ได้วาดรูปนะ เพราะ Teacher ยังไม่บอกให้วาดรูป ความจริงปารย์ก็อยากวาดรูปนะ น่าจะสวยกว่าเดิม

แม่ : แล้วปารย์ไม่อยากกิน อย่างอื่นบ้างเหรอ

ปารย์ : ความจริง ปารย์ก็อยากกิน บะหมี่บ้างเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่า บะหมี่ภาษาอังกฤษ มันเรียกอะไร!!

แม่ : แล้ว ป.4 ปารย์จะอยากกิน ซูชิ อีกไหม๊

 ปารย์ : ต้องดูก่อนว่าแม่อยู่หรือเปล่า

แม่อดรนทนไม่ไหว ต้องโทรมาเม้าส์ลูกตัวเองให้ฟัง เรียกว่าเอาตัวรอดได้ดีที่เดียว!!! 

ปารย์ไปร่วมงานบวช!!!

ลูกชายป้าแหม่มเพื่อนของแม่ บวชเป็นพระ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา
ปารย์เลยไม่ต้องเรียน ระนาด และ ว่ายน้ำ ok สบายจัง

ปารย์ยังพี่มน ลูกของน้ากุ้ง เพื่อนแม่ ที่เคยเล่นกันตอนเล็กๆ ตอนนี้เราโตกันแล้ว และพี่พบ เจ้าของรองเท้า ที่เขาบริจาค ให้ปารย์หลายคู่ทีเดียว เอ้อ พี่พบครับ ตอนนี้ มันคับหมดแล้วครับ

ที่น่าสนใจอีกอย่าง ที่วัดคงคาราม(บน) อยู่ติดกับแม่น้ำบางปะกง ซึ่งมีป่าชายเลนย่อมๆ ให้เดินเล่น สวยงามมาก

ก่อนกลับปารย์ ไปเยี่ยมบ้านป้าแหม่ม เลยได้ดอกชวนชม ติดมือมาด้วย

วันหยุดพิเศษ เราไปตลาดน้ำกัน

ปรกติปารย์มักไป บ้านยายที่บางพลัด ในวันเสาร์-อาทิตย์ สัปดาห์นี้มีวันหยุดพิเศษ วันจันทร์ พ่อเลยวางแผนปั่นจักรยานเล่นกัน ไป ไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง จะมีอะไรขายหรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่ใช่วันเสาร์-อาทิตย์

(ประมาณนี้ เพราะเราหลงตลอด!!)

(เส้นทางร่มรื่นมาก หากหมาไม่เห่า โลกนี้คงน่าอยู่....หมาไม่เห่า ก็กัดนะซิ!!)

(ปารย์ดูนั้นซิ .....น้ำ!!)

เราอาศัยสีกุน ไปถึงพิพิภัณธ์คลองลัดโพธิ์ พิพิภัณธ์ที่ยังไม่มีโอกาสเข้าไปดูด้านในสะที เหตุผลคือ มันอยู่ใกล้!!
เราก็ปั่นเข้าเกาะกัน ประมาณ 5 กิโลเมตรถึงตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง อ้อมเขาหน้าวัด ออกหลังวัด ทีนี้ก็ ไปไหนก็ไป เพราะ ไม่รู้เส้นทาง เหมือนกัน ปั่นไปแค่ว่า ถึงแม่น้ำ ก็ปั่นกลับ จะทางใหม่ ทางเก่า ไม่ว่า เจอหมาเห่า ป้าบอกทางตัน เจอ ศาลาท่าเรือ แวะดูพี่เขาตกปลา แม่ชี้ชวนดูวัว ชี้ดูนก ไม่มีแดดให้ร้อน สบายๆ หิวแล้ว เช้ายังไม่ได้กินข้าว วก เข้ามากินก๋วยเตี๋ยวกัน กินเสร็จ ไปหลงกันต่อ ปั่นไป ปั่นมา เจอรีสอร์ทหรู ดูท่า จะทำไว้เอาใจฝรั่ง คือไม่มีภาษาไทยบอกอะไร แต่ปะกิต บอกเสร็จสรรพ เดือนละ 9000 บาท ก่อนกลับ ก็แวะกินข้าวเที่ยง ตอนบ่ายแก่ๆ ช๊อปปิ้ง ช่วยแม่ค้านิดหน่อย ลูกค้าน้อยมากจนแม่ค้าเหงา กินข้าวเสร็จ นั่งเล่นหมากรุก เตรียมปั่นกลับ คลองลัดโพธิ์ สนุกจัง วันหยุดพิเศษ รวมระยะทาง ไปกลับ สัก 15 กิโลเมตรน่าจะได้

(พ่อจะถ่ายแม่ ก็ถ่ายไป ยุ่่งอะไรกับหูปารย์)

(รีสอร์ทหรูกลางปอดเมืองกรุง....สวรรค์ยังอาย)

(อันนี้....นก!!!)

แข่งต่อ LEGO กัน

ดูแล้วโวตด้วยนะครับ

เปลี่ยนบรรยากาศ

..เปลี่ยนบรรยากาศ ก่อนบรรยากาศเปลี่ยน
ปารย์อ่านหนังสือ เพื่อเตรียมสอบ จนคงเหนื่อย พ่อชวนวาดรูปกัน

ปารย์บอกว่าสวย พ่อก็ว่างั๊นแหละ!!