Wednesday, May 31, 2006

ไม่ไหวแล้ว...แม่

หลังจากลุ้นมาเมื่อวานทั้งวัน แต่น แตน แต้น คุณครูเขียนมาว่า ปารย์สามารถดื่มนมจากกล่องได้ และไม่ต้องใส่ผ้าอ้อมสำเร็จรูปไปโรงเรียนได้แล้ว ไม่ทำเละเทอะเลย เก่งจริงๆ ลูกแม่

มาเสียท่าเอาตอนเย็น แม่ขับรถไปโรงพยาบาล ปารย์เกิดปวดฉี่ขึ้นมาระหว่างทาง อันที่จริงก็บอกแม่แล้วนะ แต่แม่ขับรถอยู่ และทางมันก็แคบมากไม่สามารถจอดรถได้ ปารย์ทำหน้า น่าสงสารมากอะ แบบว่าพยายามกลั้นอย่างเต็มที่ แต่มันไม่ไว้แล้วกว่าแม่จะหาทางจอดรถได้ ปารย์ก็เหลือส่วนที่กลั้นไว้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น เจ้าส่วนใหญ่หนะมันเลอะกางเกงไปแล้ว อิอิ

Tuesday, May 30, 2006

ลุ้นจัง..

เป็นวันแรกนะครับ ที่ปารย์ไปโรงเรียนโดยไม่มีขวดนม และโดยไม่ใส่ผ้าอ้อมสำเร็จรูป ก็ปารย์โตแล้วนี่ครับ...
พ่อเขากังวลว่าปารย์จะฉี่ในรถ แม่เลยเตรียมขวดติดรถไปด้วย เด็กชายเนี่ยน่าจะเลิกผ้าอ้อมสำเร็จได้ง่ายกว่าเด็กหญิงนะ อิ อิ ..ก่อนไปโรงเรียนทุกวันปารย์มักจะแว่บไปเล่นที่บ้านป้าแต๋มก่อนเสมอ พอแม่เดินไปรับขึ้นรถป้าแต๋มบอกปารย์เป็นอะไรไม่รู้ไปยืนแอบอยู่ข้างตู้ปลา อิอิ เท่านี้แม่ก็พอจะเดาได้ พอเดินไปใกล้ก็ชัดเลย ปารย์บอกว่าอึแล้ว อึแล้ว แม่เลยต้องพากลับบ้าน แหะ ๆ คิดว่าปารย์ทำเละเทะกางเกงนักเรียนหละซิ ผิดครับ!!! ปารย์อั้นไว้ได้กลับไปถอดกางเกงอึที่บ้าน สบายใจแม่จริงๆ วันนี้คงไม่ต้องใช้กางเกงนักเรียนสำรองที่เตรียมไป
แต่ที่กังวลมากกว่าคือเรื่องขวดนมต่างหาก ไม่รู้จะงอแงไหม ถ้าไม่มีขวดนม ก็ได้แต่บอกคุณครูว่าถ้างอแงมากคุณครูเขียนบอกแม่มาในสมุดบันทึกด้วย พรุ่งนี้แม่จะได้เตรียมขวดนมไปให้ ลุ้นจัง

Thursday, May 25, 2006

ภาษากาย ภาษาพูด...


ตอนนี้ ปารย์ พูดเก่งขึ้นมากแล้ว จากเมื่อก่อนมีแต่คำว่า ไม่ ไม่ ไม่เอา ไม่กิน ไม่ไปซะทุกอย่าง และส่วนใหญ่ก็สื่อสารโดยใช้ภาษากายเป็นหลัก
เมื่อวานได้ยินอีกไม่หนึ่งออกมาจากปากปารย์ “ไม่ให้กลับ” แม่ได้ยินตอนที่ปารย์มัวแต่ห่วงดูไดโนเสาร์ที่บ้านเด็ก จนไม่ยอมกลับบ้าน แม่ก็เลยขู่ว่างั้นแม่พาพี่ปอล (เพื่อนปารย์ที่บานเด็ก) กลับก่อนนะ ปารย์ก็เลยตะโกนว่า “ไม่ให้กลับ” ออกมา ตอนเย็นไปเล่นกับพี่แพท พี่พั๊น สักพัก พี่ฝ้ายก็มาชวน แพท และพั๊น ไปเล่น เจ้าปารย์ก็รีบวิ่งตามไปพร้อมพูดว่า “เล่นด้วย” เหอะ ๆ คำพูดหลายคำของปารย์ พ่อ กับแม่ไม่เคยสอน แต่ปารย์มักพูดออกมาได้ตรงกับสถานการณ์
ปารย์นี่คงมีวิธีหัดพูดที่แม่เองยังงงๆอยู่ ว่าจะช่วยปารย์ฝึกพูกยังไง ให้พูดตามก็ไม่ค่อยพูด แม่ก็คงได้แต่พูดเอง เออ เองกับปารย์ไปเรื่อยๆ และวันหนึ่งเมื่อปารย์อยากจะพูดก็คงพูดออกมาเอง มั้ง...

Tuesday, May 23, 2006

ไปโรงเรียนครับ ไปโรงเรียน

เป็นวันที่สาม แล้วจ้าที่ ลูกปารย์ของแม่ไปโรงเรียน และก็หลังจากไป summer มาสองอาทิตย์ แล้วด้วย ปารย์ก็ยังไม่ชินกับการไปโรงเรียนซะที ยังคงร้องกอดพ่อ ไม่ยอมไปกับคุณครู เอ!! ครูเย็นกับครูณี ของหนู เขาดุหนูหรือเปล่านะ แต่เท่าที่แม่สังเกตก็รู้สึกว่าครูเขาเป็นคนรักเด็กดีอะ พอหนูร้องไห้แม่ก็เลยมีเวลาคุยกับครูไม่มาก ยิ่งอยู่ให้เห็นหน้านานหนูก็ยิ่งร้อง

เมื่อวานครูแอบบอกว่า ร้องอ้อนแม่อะค่ะ พอพ่อกับแม่ไปก็เห็นเล่นกับเพื่อนดี ไม่มีปัญหาอะไรวันหลังคงต้องหาโอกาสไปแอบดูมั่งหละมั้ง

วันนี้ปารย์จะได้ว่ายน้ำด้วย คุณครูเย็นเขียนใส่สมุดบันทึกเมื่อวานว่าให้เตรียมชุดว่ายน้ำมาให้ปารย์ด้วย น่าสนุกจัง แต่ปรกติปารย์เล่นน้ำกับพ่อแม่ทีไร ก็เกาะพ่อกับแม่แจเลยเหมือนกัน แล้ววันนี้หละจะเกาะใครเนี่ย อยากให้ปารย์เล่าให้แม่ฟังบ้างจังว่าไปโรงเรียนทำอะไรมาบ้าง ปารย์เล่นไม่ยอมบอกพ่อกับแม่เลย อมพะนำทุกวัน อยากรู้ อะ อยากรู้

?? ทำไมวันนี้ใส่รูปไม่ได้ซะหละ

Friday, May 19, 2006

เที่ยวระยอง อีกแล้วครับท่าน

แม่กับบรรดา เพื่อนร่วมก๊วนลูกอ่อนเนี่ย เอะอะ อะไรก็ไปเที่ยวระยองซะเรื่อยเลย เฮะๆ ก็มันสะดวกดีหนะ เดินทางไปก็ง่าย แถมมีบ้านพักแสนสบายของเพื่อนสำรวยให้พักฟรีๆด้วย ใครหละจะปฏิเสธ ขนาดแม่ตอนนี้กระเป๋าแฟ้บ อยู่ยังดันทุรังไปจนได้เลย

ตามแผนเนี่ยจะมี 4 ครอบครัวแหนะ แต่แม่มดของเจ้าเมืองปายคงจะแพ้ท้องมากเลยต้องขอบายงานนี้ ก็เลยเหลือแต่ครอบครัวพี่ปิ๊งๆ ครอบครัวเจ้าขนุน และแน่นอนครอบครัวเรา…

ต่างครอบครัวก็เดินทางไประยองโดยมีเป้าหมายเป็นบ้านอาสำรวย แบบถือฤกษ์สะดวกจริงๆ ใครใคร่ไปก่อนไป ใครใคร่ตามไปทีหลังก็ไม่ว่ากัน ก็ลูกอ่อนกันทั้งนั้นจะให้เร่งกันได้ไง

เราเริ่มกันด้วยกิจกรรมเที่ยวสวนผลไม้สวนสุภัทรา ที่เจ้าขนุนบอกว่าเป็นสวนอาหยอย (โหอาหยอยนี่มีที่เยอะ จังหนิ)เด็กๆ ก็สนุกไปคนละแบบ เจ้าขนุนนี่สนุกกับการหม่ำผลไม่ทุกประเภท พี่ปิ๊งๆ สนุกกับการดูผลไม้ ดูต้นไม้ โดยเฉพาะที่มันใหญ่มาก มาก ส่วนเจ้าปารย์สนุกกับการวิ่งไล่ตามไก่ ส่วนบรรดาพ่อแม่ก็สนุกกับการกิน ถ่ายรูป คงจะมีแต่แม่เปิ้ลที่สนุกกับการคิดเลขว่าเจ้าของสวนจะได้กำไรเทาไหร่นะ กับค่าเข้า 150 บาท ทำธุรกิจนี้จะดีไหมนะ….

ที่ขาดไม่ได้ก็เป็นการเล่นน้ำทะเล คราวนี้พี่ปิ๊งๆ ไม่กลัวทะเลแล้ว เฮ้ เฮ้… ก็ไม่ต้องไปไหนไกล หาดแม่รำพึงเจ้าเก่านี่แหละ

เวลาส่วนใหญ่ของพวกเรา ก็หมดไปกับการกิน นอน วิ่งเล่น แค่นี้ก็สุขที่ซูด… พอพวกเราอยู่รวมกันในบ้านอารวยนะ ดูบ้านอารวยแน่นไปเลย แต่แม่ว่าก็สนุกดีเหมือนกันนะ มันดูวุ่นวายไปหมด เนี่ยพอพวกเรากลับบ้านอารวยคงเหงาหูพิลึก

ขากลับ ครอบครัวเรา กับเจ้าขนุนแวะเขาเขียวกัน เขียวดีจริงๆนะเขานี่แถมด้วยฝนชุ่มช่ำอีกตะหาก แม่กับปารย์เที่ยวกันจนป่วยเลย อิอิ ปารย์เลยอดไปโรงเรียนเลย คงต้องรอให้หายซะก่อนค่อยไป ก็ตอนนี้เชื้อโรคอะไรๆ มันเยอะแยะไปหมด โดยเฉพาะเจ้าแบคทีเรีย Streptococcus ที่กำลังดังเพราะดันไปเกิดกับคนดังอย่าง นก ฉัตรชัย นี่นะ