Wednesday, January 31, 2007

ทะเลจันท์ภาค2 ตอนจบ

วันกลับ พ่อบอกให้กลับเร็วหน่อยนะเพราะเย็นนี้มีถ่ายทอดฟุตบอลไทย-เวียดนาม แต่แฮะๆ ยังไงๆก็ต้องผ่านน้ำตกเขาชะเมา แวะเข้าไปดูปลาพลวงกันหน่อยนะพ่อ แม่จำได้ว่าเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วที่น้ำตกเขาชะเมามีปลาพลวงเยอะมากมาก

แม่เพิ่งรู้ว่าค่าเข้าอุทยานแห่งชาติเขาขึ้นราคาแล้วหละ ผู้ใหญ่จากเดิม 20 บาทปรับขึ้นเป็น 40 บาท ส่วนเด็กก็จาก 10 บาทเป็น 20 บาท แต่อะนะ เขาก็จัดการอุทยานได้ดีขึ้นจริงๆ สะอาดสะอ้าน นักท่องเที่ยวไม่มากนัก มีการจำกัดเขตการนำเอาภาชนะที่ใช้แล้วทิ้ง แม่เลยต้องฝากกระเป๋าปารย์ไว้ตั้งแต่น้ำตกชั้นที่ 1 เพราะในกระเป๋ามีทั้งกล่องนม ขวดน้ำ ถุงขนม ครบสูตร

กว่าจะเดินขึ้นไปถึงน้ำตกชั้นที่ 2 ที่ชื่อวังมัจฉาก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน แต่น้ำตกเขาชะเมาก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ปลาพลวงเพียบ อาจจะมากกว่าเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วอีกมั้ง แต่ตอนนั้นเจ้าหน้าที่เขาขายผักบุ้งให้นักท่องเที่ยวให้เป็นอาหารปลา แต่เดี๋ยวนี้มีแต่อาหารเม็ดแล้วคร๊าบ ปลาที่นี่ก็น่าให้อาหารจริงๆ โยนหาย โยนหาย


"ปลาเยอะซะจน พอปารย์โยนอาหารให้ปุ๊บ ต้องวิ่งมาหลบหลังพ่อเลย สงสัยกลัวปลาโดดขึ้นมาฮุบปารย์"


"ขาไป ปารย์เดินเองคร๊าบบบบบ"


"ขากลับ พ่อครับ ปารย์ขี่หลังหน่อย"

Tuesday, January 30, 2007

ทะเลจันท์ภาค 2 ตอน2

วันเสาร์เราตื่นพร้อมเที่ยวกันตั้งแต่เช้า เริ่มต้นด้วยกินข้าวเช้าริมหาดที่แหลมเสด็จ เดินเล่นริมหาด เดินเล่นในป่าชายเลนที่คุ้งกระเบน พายเรือคะยัก กลับมาเล่นน้ำที่แหลมเสด็จต่อจนเย็น ที่จันทบุรีมีที่เที่ยวเยอะดี คนไม่พลุกพล่านนัก เห็นแล้วคิดถึงแก๊งเที่ยวของของปารย์จัง คราวหน้าชวนมาด้วยดีกว่านะปารย์นะ แม่เห็นที่แหลมเสด็จมีอาหารพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแล้วด้วยนะ แต่เวลาไม่อำนวยเลยไม่ได้แวะเยี่ยม วันนี้เรากินข้าวกันตั้งแต่ 4โมงครึ่งเลย กลัวเจอสภาพทะเลยุงแบบเมื่อวาน


"ปารย์กับลอบหมึกเก่าๆ ที่หาดแหลมเสด็จ"


" ยายอยากลองขุดหาหอยเสียบ ตามอย่างชาวบ้านเขาบ้าง "


"ภาพนี้ปารย์จัดการหมดทุกอย่าง จัดท่า จัดมุม รวมทั้งจัดการให้ยายไปถ่ายรูปให้ด้วย"


"ยิ้มน้อยๆ กับเสาทางเดินศึกษาธรรมชาติ ที่คุ้งกระเบน น้าปุ๋ยบอกว่า เป็นยิ้มที่ให้บรรยากาศภาคเหนือ"


"แม่ มาดู หมูดุด เร้ววว"


"พายเรือ คะยักที่คุ้งกระเบน ชั่วโมงละ 100 บาท แต่ผู้ดูแลใจดีให้เราไปพายฟรีๆ (ก็น้ำมันลงแล้วอะ พายจากท่าไปนิดนึงก็ติดตื้นซะแล้ว)"


"ถึงเวลาเล่นน้ำ แล้วคร๊าบบบ"

ทะเลจันท์ภาค 2 ตอน 1

พ่อชวนแม่ไปสอนเด็กๆของพ่อ แม่เลยถือโอกาสชวนปารย์ชวนยายของปารย์ไปเที่ยวด้วย ปารย์เคยตามพ่อไปจันทบุรีมาแล้วครั้งหนึ่งเมื่อกุมภาพันธ์ 2548 แม่ไม่รู้ว่าปารย์จะจำได้หรือเปล่านะ

เราเดินทางกันตั้งแต่เย็นวันพฤหัส แม่ไปรับปารย์เร็วกว่าปกติ ปารย์ยังไม่ได้อาบน้ำ ไม่ได้กินข้าวเลย แล้วเราก็ไปรับพ่อ รับยายกัน ปารย์งงเล็กน้อยว่าเราไปไหนกันนะไกลจัง กว่าจะไปถึงที่พักซึ่งเป็นหอพักอาจารย์ก็ปาเข้าไป สามทุ่มกว่า ปารย์หนะหลับตั้งแต่ในรถแล้ว

วันศุกร์ทั้งวันปารย์ก็ต้องอยู่กับยาย เดินเล่นกันซะรอบหอพักเลย ช่วงเย็นพระอาทิตย์ยังไม่ตก พ่อ กับแม่พาปารย์ กับยายไปเดินเล่น และกินข้าวกันที่คุ้งวิมาน สนุก อร่อย และยุงเยอะ มากกกกก.......


"ที่หาดคุ้งวิมานคร๊าบบบบบ"

Monday, January 22, 2007

เหมือนเป็นคนอื่น

เหตุเกิดเมื่อวันศุกร์ แม่ไปรับปารย์ตามปกติ แต่มีอะไรสักอย่างที่แม่ทำไม่ถูกใจปารย์ และแม่เองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรกันแน่
เริ่มจาก ป้าอิมบอกว่า ปารย์ แม่มารับแล้วครับ พร้อมส่งกระเป๋านักเรียน + ถุงนอนมาให้แม่ ตอนนั้นปารย์เล่นอยุ่กับพี่แบม และพี่ทอย แม่เรียกปารย์และรับของไปเก็บในรถก่อน ปารย์ยังไม่ยอมออกมา

แม่กลับมาเรียกปารย์ พี่มิ้มวิ่งออกมากอดแม่ แล้วกลับเข้าไป น้องนาเดียเอาตามบ้างวิ่งออกมากอดแม่แล้วกลับเข้าไป ปารย์ยังไม่ยอมออกมา

แม่ถดอรองเท้าเดินเข้าไปอุ้มปารย์ ปารย์พูดแต่ว่าไม่เอา ไม่เอา แม่อุ้มพาไปที่รถปารย์ดิ้นไม่ยอมเข้ารถ แม่คิดว่าปารย์ยังอยากเล่นอยู่เลยปล่อยกลับเข้าบ้านเด็กไป แล้วเลื่อนรถออกไปข้างนอกเพราะมีรถแม่ทอยมาจอดรอ แม่จอดรถแล้วกลับเข้ามานั่งรอปารย์อยู่หน้าบ้าน

ป้าๆพยายามมาช่วยเกลี่ยกล่อม ว่าจะอุ้มไปส่งไหม เข้ามาขู่บ้างว่าถ้าไม่กลับเดี๋ยวเอาข้าวมาป้อนอีกนะ แต่ก็ไม่เป็นผล แม่เหมือนเป็นนางมารที่ปารย์ไม่อยากกลับบ้านไปด้วย

แม่นั่งรออยู่อีก 15 นาทีแม่พี่แบม กับพี่เบิ้มก็มารับปารย์ก็ยังไม่ยอมออกมา พี่แบบบอกว่าปารย์ไม่ยอมเชื่อแบม แม่เข้าไปอุ้ม ปารย์ก็หนีหลบเข้ามุม พูดแต่ว่าไม่เอา ไม่เอา ประมาณ1ชั่วโมงผ่านไปปารย์ยังไม่ยอมกลับ แม่ตัดสินใจอุ้มไปขึ้นรถ

แม่เหมือนพวกลักพาตัวเด็ก ปารย์ทั้งร้องกรี๊ดๆ ทั้งถีบทั้งผลัก คนงานก่อสร้างบ้านข้างๆ มองหน้าแม่แปลกๆ คงคิดว่าอีนี่ลักพาตัวเด็กหรือเปล่า ปารย์สู้แม่สุดแรงเกิดไม่ยอมเข้ารถ กว่าแม่จะปิดรถได้เล่นเอาเหนื่อย แม่คิดว่าปล่อยให้ปารย์นั่งสงบสติอารมณ์อยู่ในรถสักพักปารย์คงดีขึ้น แต่เปล่าเลย ปารย์ทั้งร้องทั้งกรี๊ดทั้งถีบประตูเปิดล็อค พยายามจะเปิดประตู คนแถวนั้นเริ่มมองเข้ามาในรถ

แม่คิดว่าต้องเปลี่ยนสถานที่แล้วหละ ไม่งั้นไม่เลิกร้องแน่ แม่พยายามขับรถออกมา แต่ก็ด้วยความทุลักทุเลมาก เพราะขณะขับรถปารย์ทั้งดึงมือทั้งดึงผม ทั้งพยายามจะเปิดประตู แม่ก็พะวักพะวงกลัวปารย์เปิดประตูรถได้จะตกลงไป โอยกว่าจะถึงหน้าบ้านได้ เล่นเอาประสาทเสีย

พอถึงหน้าบ้านแม่ลงรถไปเปิดประตู ปารย์รีบวิ่งปรืดลงจากรถไป วิ่งไปปากซอยจนคนที่ขับรถมอเตอร์ไซด์ต้องจับเอาไว้เพราะกลัวรถจะชนเอา แม่ก็ต้องวิ่งตามไปจอดรถขวางชาวบ้านอยู่กลางซอยอย่างนั้นแหละ ปากก็ร้องไห้ และพูดแต่ไม่เอา ไม่เอา แม่อุ้มขึ้นรถปารย์ก็ไม่ยอม แม่น้องเมททิลก็พยายามมาช่วยบอกว่ามาเล่นกับน้องก่อนปารย์ก็ไม่ยอม สุดท้ายได้ยายน้องนนท์มาช่วยจับไว้ก่อนไม่งั้นแม่ก็ไม่รู้จะเอารถเข้าบ้านได้ยังไง

แม่ออกมาขอบคุณยายน้องนนท์ แต่น้องปารย์ก็ยังไม่ยอมเข้าบ้าน นั่งหน้าคว่ำอยู่หน้าบ้านยาย พี่เต๋าออกมาล้างรถ ชวนปารย์ไปเล่น ปารย์ก็ไม่ยอม แม่ชวนไปซื้อยาคูลย์ ซื้อขนมไดโนเสาร์ของชอบ ปารย์ก็ไม่ยอม

บรรยากาศเริ่มมืดลง เรื่อยๆ ยุงก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ปารย์ไม่มีทีท่าจะยอมเข้าบ้านง่ายๆ แม่เลยอุ้มเข้าเลย ทีนี้ก็ได้เรื่องอีก พอปิดประตูก็ร้องกรี๊ดๆ ถีบประตู เข้ามาดึงแม่ทุบแม่ให้แม่ไปเปิดประตูให้ จนแม่ชักโมโห เลยเปิดประตูให้ออกไป

ปารย์ก็วิ่งออกไปนั่งอยู่ที่หน้าบ้านยายอีก รอบนี้นั่งอยู่นานจนยุงกัดไป 20 ตุ่มได้มั้ง แม่ชักทนไม่ได้ยังไงคงต้องเอาเข้าบ้านปล่อยให้ร้องในบ้านดีกว่า พออุ้มเข้าบ้านปารย์ก็ร้องจริงๆ ทั้งร้องทั้งถีบประตู ทั้งดึง ทั้งตีให้แม่ไปเปิดประตูให้ แม่ปล่อยให้ร้องสักพัก ไปเปิด CD ไดโนโทเปียให้ดู แล้วเอายาหม่องมานั่งทาตุ่มที่โดนยุงกัดให้

ปารย์ขัดขืนบ้างเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ยอมให้ทายาเลิกร้อง แล้วก็นั่งดูไดโนโทเปีย ชวนแม่ดู ชวนแม่คุยว่าไดโนเสาร์บินได้จะมาแล้ว และเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเรากลับมาเล่นกันประสาแม่ลูกเหมือนเคย เออ!!! ทำไมเมื่อ 2 ชั่วโมงที่ผ่านมาเราเหมือนเป็นคนอื่นกันหละลูก....และแม่ก็ยังสงสัยอยู่ว่าแม่ทำอะไรพลาดตอนไหน

Friday, January 12, 2007

ปารย์ แปลงกาย

ยามปารย์อารมณ์ดี อะไรๆก็ดี มีความสุขไปหมด

ปารย์เอาหมวกยีราฟ กับถุงมือ ที่ระลึกจากการแสดงบนเวทีเมื่องานปีใหม่ของโรงเรียนอนุบาลปานตะวันมาใส่เล่น แล้วก็ร้องเพลงไปเต้นไป เต้นแบบที่น้องปารย์ไม่ยอมเต้นบนเวที อิ อิ สงสัยไม่อยากให้คนอื่นดู ให้แม่ดูคนเดียวนิ


เต้นไปสักพัก คงเบื่อจะเป็นยีราฟ เลยบอกว่าปารย์เป็นหมูแล้วทำปากอย่างที่เห็นนี่แหละ


แม่ชักได้ใจบอกให้ปารย์แปลงร่างเป็นกบ ปารย์ก็แปลงกายได้ทันใจเหมือนกัน กลายเปน....กบ เออ !!! ชักเล่นเป็นแล้วนะ


หลังจากเป็นกบ คงกลัวแม่จะให้เป็นตัวอื่นอีก เลยหนีเข้าบ้านดีก่า....ไม่ยอมเข้าตามตรอกออกทางประตูเลยนะ

Wednesday, January 10, 2007

บ้านปารย์สวยแล้ว ครับ…







แม่เริ่มทำบ้านกล่องให้ปารย์มาตั้งแต่ปารย์เริ่มคลาน และปรับปรุงบ้านกล่องให้ปารย์มาก็หลายรอบ แต่ทุกครั้งบ้านกล่องของปารย์ก็ยังมีสีน้ำตาล และมีลวดลายเป็นยี่ห้อเครื่องใช้ไฟฟ้าอยู่ดี ปีใหม่ปีนี้จึงได้ฤกษ์ซะที

แม่ได้ภาพตบแต่งบอร์ดสำเร็จรูปมาจากน้าปุ๋ย ตอนแรกยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่าจะเอามาทำอะไรแต่เห็นเป็นภาพใต้ทะเลที่ปารย์ชอบเลยขอมาก่อน พอกลับมาบ้านเห็นบ้านกล่องที่แสนจะขี้ริ้วของปารย์เลย ปิ้งไอเดียขึ้นมาทันที ปารย์ก็ให้ความร่วมมือดีมาก ทั้งช่วยตัดกระดาษ ทากาว ติดกระดาษรองพื้น และช่วยจัดวางภาพ จนในที่สุดก็ได้ผลงานออกมาอย่างที่เห็นนี้ แหละคร้าบๆๆๆ