ฝากข่าว "พ่อ"

พ่อฝากแจ้งข่าว งานวันแสมบานครั้งที่ 8 สำหรับพี่ๆน้องๆ ที่มีโอกาสใช้ชีวิต บางส่วนใน วิทยาลัยประมงติณสูลานนท์ งานจัดวันที่ 14 มิถุนายน 2551 ที่ วิทยาลัยประมงติณสูลานนท์ สงขลา ไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆครับ ยกเว้นโดนเรี่ยไร 555 รายละเอียดเพิ่มเติมที่ บอร์ดชมรมศิษย์เก่าประมงติณฯ ครับ

วิธีทำไข่ไดโนเสาร์ แบบปารย์

แม่ไม่รู้เหมือนกันนะว่าปารย์ไปได้ความคิดเรื่องไข่ไดโนเสาร์มาจากไหนกันแน่ เพราะปารย์ได้รับข้อมูลเรื่องไดโนเสาร์จากหลายแหล่งมาก ทั้งหนังสารคดี การ์ตูน หนังสือ ที่รู้แน่ๆก็คือปารย์บอกแม่ว่าจะเอาไข่ไดโนเสาร์แบบนี้นะ พร้อมเอามือประกบกันเป็นฝาประกบเหมือนหอยสองฝา เอ้า! เรามาลองทำกันลูก

ขึ้นที่หนึ่ง เป่าลูกโป่ง

ขั้นที่สอง แปะกระดาษลงบนลูกโป่ง ที่สำคัญชั้นแรก แปะกระดาษชุบน้ำโดยไม่ต้องใช้กาวเพื่อให้ดึงลูกโป่งออกง่ายๆ เมื่อกระดาษแข็ง


ขั้นที่สาม ตากไข่ไดโนเสาร์ให้แห้ง (กระดาษที่ใช้ถ้าเป็นกระดาษประเภทสมุดโทรศัพท์ กระดาษหนังสือพิมพ์จะทำได้้ง่าย)


ขั้นที่สี่ หลังจากไข่ไดโนเสาร์แห้ง ดึงลูกโป่งออก แล้วเก็บรายละเอียดของรูที่ดึงลูกโป่งออกไป จากนั้นผ่าไข่ไดโนเสาร์ให้เป็นรอยไข่แตก ติดบานพับโดยใช้ผ้า


ขั้นที่ห้า ทาสีตามชอบ


ขั้นที่หก หาไดโนเสาร์มาใส่ เท่านี้ปารย์ก็เล่นไปได้นาน


ก็ทำไข่ไดโนเสาร์นี่แหละเลยเป็นเหตุให้ปารย์ได้รับบทเรียนวิชาสังคมศึกษาในตอนที่ผ่านมาแล้ว ปารย์ต้องเรียนรู้นะว่าสิ่งที่เราสนใจอาจเป็นสิ่งที่คนอื่นไม่สนใจ...

บ้านเราสวยขึ้นใช่ไหม??

ช่วงวันหยุดสงกรานต์ พ่อกับแม่ตกลงกันว่าเราจะซ่อมพื้นบ้านชั้นสองที่กระเบื้องปูพื้นมันอยู่กันอบอุ่นไปหน่อย จนดันกันปูดขึ้นมากว่ายี่สิบแผ่น ช่างซ่อมก็ไม่ใช่ใครที่ไหน พ่อ แม่ ลูก นี่แหละ

กว่าจะงัดกระเบื้องขึ้นมา กว่าจะสกัดปูนพ่อ แม่ ลูก เสียเหงื่อไปเยอะ แต่ในที่สุดเราก็เริ่มปูกระเบื้องได้ แถวแรกๆไม่เป็นไร การปูกระเบื้องก็ราบรื่นดี แต่พอถึงแถวสุดท้ายที่ต้องตัดกระเบื้องนี่สิ ่อุปกรณ์ของช่างสมัครเล่นอย่างเรามันไม่ค่อยอำนวยเท่าไร พ่อตัดไป กระเบื้องก็แตกไป ท่าทางไม่รุ่ง สุดท้ายเราเลยเปลี่ยนแผนเป็นปูกระเบื้องแบบโมเสสดีกว่า

ปารย์เห็นแม่เรียงกระเบื้องก็ออกความเห็นบ้างว่า แม่ทำเป็นรูปไดโนเสาร์สิ สุดท้ายพื้นบ้านเราเลยมีไดโนเสาร์คอยาวฝีมือร่างภาพโดยน้องปารย์เช่นนี้แล

ปารย์อยากได้...

ความอยากได้ใคร่มี นี่มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ทุกคนจริงๆหรือนี่
ขนาดเด็ก 4 ขวบกว่าๆ อย่างปารย์ ยังอยากได้ของเล่นแบบไม่รู้จบจนแม่ชักเซ็ง ของเล่นที่มีอยู่ที่บ้านก็มากมายซะจนบ้านเราชักจะเล็กไปแล้ว ปารย์ยังจะขอของเล่นติดไม้ติดมือทุกครั้งที่เราไปซื้อของเข้าบ้านกัน พ่อเหลืออดตอนที่เราไปโลตัสเพื่อซื้อหมอกกันน็อคให้ปารย์ เพราะนอกจากหมวกกันน็อคแล้วปารย์ยังจะเอาโน่นเอานี่ แต่พ่อ กับแม่ไม่ยอมง่ายๆอยู่แล้ว สุดท้ายมาเจอดาบที่ทำจากโฟม ปารย์ท่าทางอยากได้มาก

พ่อ.."ปารย์จะเอาไปทำอะไร"
ปารย์.."จะเอาไปเล่น"

พ่อบอกว่าถ้าซื้อไปพ่อจะเอาไว้ตีปารย์ พ่อคงหวังว่าปารย์จะเปลี่ยนใจไม่เอาเพราะกลัวโดนตี แต่สถานการณ์ไม่เป็นเช่นนั้น
ปารย์เปลี่ยนจากพูดว่า “ปารย์อยากซื้อดาบ” มาเป็น “ปารย์อยากซื้อไม้ตีปารย์” ไปตลอดทางจนพ่อหงุดหงิด และตกลงว่าเราจะเลิกพาปารย์ไปห้างสรรพสินค้า และคงต้องหาทางลดความรู้สึกอยากได้ใคร่มีของเล่นของปารย์ ก่อนที่เหล่าของเล่นจะยึดบ้านเรา