ความอยากได้ใคร่มี นี่มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ทุกคนจริงๆหรือนี่
ขนาดเด็ก 4 ขวบกว่าๆ อย่างปารย์ ยังอยากได้ของเล่นแบบไม่รู้จบจนแม่ชักเซ็ง ของเล่นที่มีอยู่ที่บ้านก็มากมายซะจนบ้านเราชักจะเล็กไปแล้ว ปารย์ยังจะขอของเล่นติดไม้ติดมือทุกครั้งที่เราไปซื้อของเข้าบ้านกัน พ่อเหลืออดตอนที่เราไปโลตัสเพื่อซื้อหมอกกันน็อคให้ปารย์ เพราะนอกจากหมวกกันน็อคแล้วปารย์ยังจะเอาโน่นเอานี่ แต่พ่อ กับแม่ไม่ยอมง่ายๆอยู่แล้ว สุดท้ายมาเจอดาบที่ทำจากโฟม ปารย์ท่าทางอยากได้มาก
พ่อ.."ปารย์จะเอาไปทำอะไร"
ปารย์.."จะเอาไปเล่น"
พ่อบอกว่าถ้าซื้อไปพ่อจะเอาไว้ตีปารย์ พ่อคงหวังว่าปารย์จะเปลี่ยนใจไม่เอาเพราะกลัวโดนตี แต่สถานการณ์ไม่เป็นเช่นนั้น
ปารย์เปลี่ยนจากพูดว่า “ปารย์อยากซื้อดาบ” มาเป็น “ปารย์อยากซื้อไม้ตีปารย์” ไปตลอดทางจนพ่อหงุดหงิด และตกลงว่าเราจะเลิกพาปารย์ไปห้างสรรพสินค้า และคงต้องหาทางลดความรู้สึกอยากได้ใคร่มีของเล่นของปารย์ ก่อนที่เหล่าของเล่นจะยึดบ้านเรา
No comments:
Post a Comment