ปารย์โตแล้ว ???

ช่วงนี้ แม่กับพ่อ มักได้ยินปารย์พูดบ่อยๆว่า ปารย์โตแล้ว ปารย์อยู่ อ.2 แล้ว ปารย์อยู่ห้องผักกาด แม่เข้าใจว่าคุณครูคงจะพูดให้ฟังบ่อยๆ ปารย์เลยจำได้ แต่แม่ว่าปารย์ ไม่ in กับมันเท่าไรเลย

เมื่อเช้าปารย์ให้แม่เข้าไปส่งในโรงเรียน ที่เก้าอี้วางกระเป๋าเหมือนเดิม เหมือนเมื่อตอนอยู่ห้องแมลงปอ แม้ครูจะพยายามพูดว่าน้องปารย์โตแล้ว เดินเข้าไปในโรงเรียนเองได้แล้วครับ แต่ปารย์ยังคงเดินก้มหน้าไม่ยอมมองครู ลากแม่เข้าไปในโรงเรียนเหมือนเดิม

วันปรกติ ปารย์จะให้แม่รอจนกว่าปารย์จะวางกระเป๋า หันมาสวัสดี และบ๊ายๆแม่ แล้ววิ่งตรงไปที่สนามเด็กเล่น ดูน่าเอ็นดูเชียว

วันไม่ปรกติเช่นวันนี้ ปารย์ไม่ยอมวางกระเป๋า “ปารย์อยากไปทำงานกับแม่” ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ แม่พยายามอธิบายว่าแม่ต้องทำงาน ปารย์ต้องเรียนหนังสือ และอีกมากมาย จนสุดท้ายแม่เดินออกจากโรงเรียน ปารย์ร้องไห้จ้า โดยมีครูดึงมือเอาไว้ที่หน้าโรงเรียน

เหมือนเมื่อตอนเตรียมอนุบาล เหมือนเมื่อตอนอนุบาล 1 อืม...น่าสงสารดีไหม ปารย์อาจใจเสียที่เห็นน้องเล็กๆที่คุณครูเดินจูงมือมารับปารย์ด้วยร้องไห้หาแม่ หรือไม่ก็เข้าข่ายเป็นพฤติกรรมเลียนแบบน้องเล็กคนนั้น

อันที่จริงอาการร้องไห้ตามแม่ ก็มีมาเป็นระยะ ๆ ตั้งแต่อยู่เตรียมอนุบาล แม่คิดว่าพอขึ้นอนุบาล 1 ก็จะหาย พออยู่อนุบาล 1 แม่ก็คิดว่า อยู่อนุบาล 2 ก็จะหาย แม่เห็นปารย์เล่าเรื่องที่โรงเรียนแล้วก็ดูปารย์จะมีความสุขดี แต่ตอนนี้ก็ อนุบาล 2 แล้วนะ ปารย์ยังมีการที่แม่ต้องคอยลุ้นว่าวันนี้จะเดินออกจากโรงเรียนเหมือนแม่ทั่วไป หรือว่าจะเป็นเหมือนแม่ใจร้ายทิ้งลูกไว้ที่โรงเรียน เอ้อ!!! ปารย์โตแล้ว...