นานเกินไปแล้ว!!!

...นานเกินไปแล้ว ที่ Blog ปารย์ ไม่ขยับ ด้วยปารย์เองก็มีวีรกรรม ทุกวัน แต่พ่อกับแม่ ไม่ว่างพอที่จะนั่งพิมพ์เรื่องราวต่างๆ ของปารย์ ไ้ด้ซินา

...ปารย์ปิดเทอมแล้ว นั่นหมายความว่า เทอมหน้า ปารย์ก็ขึ้น อ.2 (อนุบาลสอง) หากใครถามว่าปารย์ อยู่ชั้นไหนแล้วครับ ปารย์ก็จะตอบอย่างไม่ลังเล ว่าอยู่ชั้นสอง (มาตั้งแต่ปีที่แล้ว) เพราะห้องอนุบาลหนึ่ง โรงเรียนปานตะวัน อยู่ชั้นสอง!!!

...กิจกรรมก่อนปิดเทอมใหญ่ ซึ่งเป็นธรรมเนียมของโรงเรียนอนุบาล ที่มีแค่ชั้นอนุบาลสาม ก็คือการอำลา พี่ อ.3 ซึ่งแต่ละห้องเรียนก็เตรียมการแสดง อย่างขมักเขม้น เพื่อให้ประทับใจรุ่นพี่ ที่กำลังจะโบยบินออกไปสู่ โลกใหม่ (ละครไหม๊) ห้องแมลงปอ ของปารย์ก็เช่นกัน พ่อกับแม่ มีหน้าที่ คอยดูปารย์ ซักซ้อม ในแต่ละวัน พ่อโหลดเพลงที่ปารย์ต้องใช้ สำหรับการแสดง มาเปิดเพื่อให้ปารย์ ได้บรรยายกาศ การซ้อมที่สนุกสนานขึ้น ถึงแม้ ครั้งแรกจะผิดเวอร์ชั่น อ้อ เพลงที่ห้องปารย์เลือกใช้ คือ สุขกันเถอะเรา ซึ่งวันแรกๆ ปารย์บอกว่า เป็นเพลงสุขกันทำไม??? (นั่นนะซิ)

...บทสรุป การแสดงที่พ่อกับแม่ ลงทุนเตรียมการยืมกล้องวิดีโอ พ่อหยุดงาน แม่ลาป่วย สุดท้ายปารย์บอกกับแม่ว่า ปารย์อยากดูเพื่อนๆ แสดง (อ้าว!!) ปารย์ยอมเสียสละ ไม่ขึ้นไปเต้นกับเพื่อนๆ แต่ยินดีที่จะเกาะอยู่ข้างเวที ให้กำลังใจ เืพื่อนๆ ทุกคนเลย การมองเพื่อนจากด้านล่างเวที ย่อมได้มุมมองผู้ชม มากกว่ายืนอยู่ข้างๆ เพื่อนบนเวทีเสมอ

...