ทดสอบความอดทน

อ่า ไม่ใช่ใครที่ไหน ปารย์ทดสอบความอดทนแม่หนะเอง
เรื่องมันก็มาจากกรณีไม่มี TV แหละ แม่ก็คอยหากิจกรรมอื่นมาเสริม
ไม่ว่าจะเป็นเล่นระบายสี เล่นนับเลข เล่นต่อจุด และ...
เมื่อวานเล่นนับเลข
ตอนแรกก็นับดีๆ ผ่านไป 5 นาทีชักแกล้งแม่

แกล้งยังไง???
ก็แกล้งนับผิด แกล้งติดสติกเกอร์ผิดที่ ทั้งๆที่ เคยนับได้ถูก และติดถูกที่เมื่อ 5 นาทีที่ผ่านมา

อันที่จริงไอ้เรื่องผิดถูกหนะ มันไม่เท่าไหร่
แต่ที่น่าโมโหคือ ก่อนจะทำให้ผิด ก็คอยเหลือกตาดูแม่ ว่าถ้าทำผิดแม่จะทำยังไง
ฮึ ฮึ มันน่า....ไหมหละ ทดสอบความอดทนของแม่อีกแล้ว

(ทีนี้ตำราหลายเล่มของแม่เคยแนะนำว่า ไม่ควรเล่นต่อถ้าลูกไม่พร้อมหรือลูกเบื่อ)

แม่ก็เลยทำเป็นไม่ว่าอะไร แต่บอกปารย์ว่า “ถ้าปารย์ไม่อยากเล่นนับเลขแล้ว เราก็เลิกเล่นละกัน” แล้วเอาสมุดไปเก็บ

ฮึ ๆ ไม่นาน เจ้าปารย์ก็สวมบทบาทพระเอกเจ้าน้ำตา ฮะฮะ ไม่มีโวยวาย ไม่มีร้องไห้จ้า
มีแต่น้ำตาที่ค่อยๆ ไหล กับเสียงสะอื้นไห้เบาๆ แล้วเข้ามาซุกที่ตัก

แม่ไม่รู้ว่าจะขำ จะโมโห หรือจะสงสารดี
ถามว่าปารย์ร้องทำไม
“ปารย์จะเล่นนับเลข” ปารย์ตอบ

เอา!! ถ้าจะเล่นก็ไม่ต้องร้อง
แม่หยิบสมุดนับเลขมาให้เล่นใหม่
ปารย์นับไป น้ำตาไหลไป
...เศร้าจัง...

เหมือนเป็นอีแม่ใจร้าย บังคับให้ลูกทำแบบฝึกหัดทั้งน้ำตา
55555 แม่เลยได้ข้อคิดว่า อย่าด่วนสรุปเรื่องจากภาพที่เห็น เพียงขณะหนึ่ง ...นะจ๊ะ

เมื่อบ้านไม่มี TV

แล้วแม่ก็ตัดสินใจ เอา TV ไปซ่อมทั้งๆที่มันไม่ได้เสีย
อะนะ จนกว่าปารย์จะพูดคุยโต้ตอบกับแม่ได้คล่อง แล้วบ้านเราค่อยต้อนรับ TV กันใหม่
แล้วพอไม่มี TV มาแย่งเวลาของเราไป เราก็มีเวลาทำอะไร อะไรเล่นกันได้ตั้งเยอะแหนะ


ปารย์ถ่ายรูปกับ ผลงานวันที่ 20 มีค. 50

ปารย์พยายามจัดวางไดโนเสาร์ แม่ช่วยเอา snoopy ไปวาง แม่หันหน้า snoopy ไปทางขวา ปารย์โวยวายว่า "ทางซ้าย ทางซ้าย" (แม่ งง!!เล็กน้อย ไม่คิดว่าปารย์จะเข้าใจ ซ้าย ขวาแล้ว)
ตั้งสติได้ก้จับ snoopy หันไปทางขวา เออ! ปารย์ยิ้ม และเลิกโวยวาย เออ ลูกเราเข้าใจซายขวาแล้วแฮะ..
สุดท้ายที่พลาดไม่ได้คือปารย์พยายามออกท่าทางเป็นไดโนเสาร์ชนิดต่างๆ อยู่ด้านหลังให้แม่ถ่ายรูป

เจ้าไดโนเสาร์ 3D นั่นแม่ได้แบบมาจาก
http://www.rain.org/%7Ephilfear/download-a-dinosaur.html

ส่วนเจ้าหมาน้อยนั่นก็มาจาก
http://www.dltk-kids.com/crafts/peanuts/msnoopymobile.html


เจ้า Iguanodon นี่ สีแดงอย่างนี้ เป้นฝีมือปารย์ล้วนๆ ไม่รู้ทำไมชอบสีแดงจัง


เจ้า snoopy ตัวขวานั่น ฝีมือปารย์ล้วนๆ ทั้งระบายสี และตัด ปารย์เติมหนวดให้ snoopy ด้วย เติมไปก็พูดไปว่า เป็นแมว ฮึ ฮึ เป็นแมว

เที่ยวพิพิธภัณฑ์เด็ก

ช่วงนี้พิพิธภัณฑ์เด็ก จัดแสดง Robot Zoo แม่เลยชวนยายพาปารย์ไปเที่ยวกัน
แม่คิดเอาเองว่าปารย์น่าจะชอบ

โอกาสดีเป็นของเราที่บังเอิญเราไปในวันที่เด็กเข้าฟรี อิ อิ ไม่รู้เนื่องในวันอะไรเหมือนกัน แม่ก็ลืมถามไป รู้แต่ว่าแม่ประหยัดไปได้ 130 บาท

สังเกตจากอาการตื่นเต้น วิ่งไปดูทางโน้นที ทางนี้ที จับโน่น ขยับนี่ แม่ก็คิดเอาเองอีกแหละว่าปารย์ชอบ


ทดสอบดู ว่าหนวดหมึกมันดูดยังไงนะ



ปารย์ให้ความร่วมมืออย่างดีในการถ่ายรูปกับเจ้ากิ้งก่าคิมิเลี่ยน ที่เด็กสามารถ บังคับให้เปลี่ยนสีได้ ขยับหัว กลอกตา และแลบลิ้นออกไปจับแมลงกิน


ปารย์เสียฟอรม์เลย กำลังปีนรั้วดูยีราฟอยู่ดีๆ ยีราฟหันมา
ปารย์โดดจากราวแบบยายแทบจับไม่ทันเลย

ปารย์จะเป็นจระเข้

พ่อ เรียงให้หน่อย




แล้วปารย์ก็นอนคว่ำลง
แล้วพ่อก็เรียงให้
แล้วปารย์ก็แปลงกาย
แล้วกลายเป็น...จรเข้ แฮ่ แฮ่

ปารย์โตขึ้น!

ด้วยพ่อไม่อยู่บ้าน หลายวัน (หลายสัปดาห์) ไม่อยากอ้างว่ามันเป็นงาน
(อุส่าห์ หนีเรือมาแล้วเชียว) พ่อก็พยายามโทรมาคุยกับปารย์บ้างเป็นครั้งคราว
รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้บ้าง เป็นธรรมดา แต่หลังๆ พ่อสังเกต ปารย์ตอบโต้ ประโยคได้มากขึ้น
เช่นพ่อถามปารย์ว่าทำอะไรอยู่ ปารย์ก็บอกได้ว่าระบายสี พ่อถามต่อว่าปารย์กินข้าวแล้วยัง ปารย์ก็ตอบว่าไดโนเสาร์!! คงนึกต่อไปเลยว่าพ่อจะถามว่ากินกับอะไร คาดการณ์ไปล่วงหน้าเลย
พ่อเลยหมดคำถาม!! มารู้จากแม่ว่า ปารย์ระบายสีไดโนเสาร์ อ้าว!

พ่อกลับมาเมื่อวาน ปารย์หลับกลางวันอยู่ ดูยาวขึ้นเยอะ ก็ปารย์นอนอยู่ จะให้สูงขึ้นยังไงได้
ปารย์ตื่นขึ้น เห็นพ่อนั่งยิ้ม คงงง งง หรือนึกว่าฝันไป หรือ....
พ่ออ้าแขนจะอุ้ม ปารย์ก็ค่อยกระดืบ (เขียนยังไง) โอ๊ย หนัก ปารย์หนักขึ้นหรือเปล่า!!

การที่ไม่อยู่ด้วยกันหลายวัน มัีนทำให้ปารย์โตเร็วขึ้นเหรอ พรุ่งนี้พ่อก็ต้อง ออกต่างจังหวัดอีกแล้ว
ปารย์โตขึ้นอีกนะ...

ความประทับใจเล็กๆ

เจ้าปารย์นี่มีอะไรให้แม่ค้นหา ให้ทำความเข้าใจได้เยอะดีจัง

เมื่อคืน ประมาณ 3 ทุ่ม แม่นั่งซ่อมนาฬิกา อะบะเรนเจอร์ ให้ปารย์
สายมันสั้นไป ปารย์ชอบใส่ แต่ใส่แล้วจะบ่นว่าเจ็บ

ปารย์คงอยากช่วย
พยายามมานั่งใกล้ๆ แต่ก็นั่งไม่ไหว ท่าทางง่วงมากๆ
ปารย์นอนลงไปข้างๆ แม่ แล้วพูดว่า “แม่ระวังมันหนีบนะ” ชัดแจ๋ว แบบไม่ต้องเดา
แม่ยังไม่ทันได้ถามว่าอะไรจะหนีบแม่เหรอ ปารย์ก็หลับสนิทไปซะแล้ว

เออ!! คราวนี้แม่ไม่ต้องเดาว่าปารย์พูดว่าอะไร แต่ต้องมาเดาว่าให้แม่ระวังอะไรแทน
อาจหมายถึงระวังสาย อะบะเรนเจอร์ มันหนีบเหมือนที่ปารย์เคยถูกหนีบ
หรืออาจอยากบอกให้แม่ระวังเข็มแทง เพราะแม่กำลังใช้เข็มเย็บสายอยู่ แต่เลือกใช้คำผิด
แต่ยังไงซะ แม่ก็ดีใจ ที่ปารย์เป็นห่วงแม่ด้วย อิ อิ

เล่นปั้นๆ เล่นต่อบล็อก ของชอบเลยคร๊าบ

จะเรียกว่าปั้นได้ไหมนะ อันที่จริงออกไปทางขยำๆ โปะ โปะ มากกว่า


ชื่อผลงาน "ไม่มีชื่อ"
ศิลปิน "ด.ช.ปารย์ ละอองมณี "
แม่ไม่รู้จะตั้งชื่อผลงานนี้ว่าอะไรดี ถามปารย์ ปารย์บอกแต่ว่า ช๊อกโกแลต ช๊อกโกแลต อะ


ชื่อผลงาน "ไม่มีชื่อ 2"
ศิลปิน "ด.ช.ปารย์ ละอองมณี "


บล๊อกนอกจากสามารถเป็นส่วนหนึ่งของงานประติมากรรมของปารย์แล้ว
ยังสามารถเข้าไปอยู่ในกล่องได้ด้วย
ปารย์กำลังง่วนกับการเอาชิ้นส่วนต่างๆเข้ากล่อง ขอบอกว่าเวลาแม่เล่นของเล่นปารย์ชุดนี้ แม่เองก็ใช้เวลานานอยู่เหมือนกัน
ปารย์ทำได้ แสดงว่าเรามีสติปัญญาใกล้ๆกัน แล้วดิ 5555
พ่อบอกว่า สงสัยฟลุก แต่ก็เห็นตรงกับแม่ว่าการจะต่อได้สำเร็จ อย่างน้อยก็ต้องมีสมาธิดีพอสมคววร


ผลงานปารย์ล้วนๆ โดยมีแม่ลุ้นอย่ห่างๆ

หาดแม่พิมพ์

อิ อิ แม่กลับมาจากออกทะเล ก็พาปารย์ไปเที่ยวทะเลอีกแล้ว
พ่อต้องไปทำงานที่ระยอง 2 วัน แม่เลยได้โอกาสติดสอยห้อยตามพาปารย์ไปเที่ยวด้วย
พ่อไปทำงาน เราสองคนไปเที่ยว



วันแรกประเดิมด้วยการเดินเล่นที่อ่าวมะขามป้อม
ใกล้ที่ทำงานของลุงจี้ และน้าอัญ

ปารย์พาไดโนเสาร์เพื่อนรักไปเที่ยวทะเลด้วย
แล้วปารย์ก็ยอมใส่หมวก ของฝากจากพม่า


แม่ชอบรูปนี้จัง
ที่หาดแม่พิมพ์
ทะเล วาฬ(เป่าลม)ปารย์ พ่อ



เห็นปารย์เล่นน้ำทะเลสนุกแบบนี้
แม่แทบลืมไปเลยว่าเมื่อก่อนปารย์เคยไม่ยอมเหยียบทราย และกลัวทะเล



เล่นไม่ยอมเลิก
จนเย็น



จนค่ำ

แม่กลับมาแล้ว

แม่กลับมาก็รีบไปหาปารย์ที่บ้านยายเลย
พอยายเห็นแม่ ก็หันไปถามปารย์ว่า "ใครมาแล้วนั่น"
ปารย์หันมา แล้วรีบวิ่งเข้ามาหา เรียกแม่ว่า “คุณแม่” (ฟังแล้วจักจี้)
เข้ามากอด ให้แม่หอม แล้วปารย์ก็หอมแม่
ชื่นใจ จริงๆ

ไปพม่าเที่ยวนี้ได้หมวกทหารมาฝากปารย์ 1 ใบ
แต่ปารย์ไม่ค่อยสนใจเลย (ตามเคย) จะเอาแต่ของเล่น
ไม่เป็นไร แม่เข็นให้ใส่จนได้เองแหละ

เมื่อเช้าแม่เอาแป้งพม่า (Tanaka) มาทา แบบว่าอยากสวยเด้ง เหมือนสาวพม่า
ปารย์เห็นแล้วยิ้ม ๆ พูดว่า “แม่ทาแป้ง”
แม่ถามว่า “สวยไหมหละ”
ปารย์ตอบ “สวย” ตามด้วยเสียงหัวเราะ
เอะ! สวยทำไมต้องขำอะลูก
ปารย์ไม่ตอบ...