ทดสอบความอดทน

อ่า ไม่ใช่ใครที่ไหน ปารย์ทดสอบความอดทนแม่หนะเอง
เรื่องมันก็มาจากกรณีไม่มี TV แหละ แม่ก็คอยหากิจกรรมอื่นมาเสริม
ไม่ว่าจะเป็นเล่นระบายสี เล่นนับเลข เล่นต่อจุด และ...
เมื่อวานเล่นนับเลข
ตอนแรกก็นับดีๆ ผ่านไป 5 นาทีชักแกล้งแม่

แกล้งยังไง???
ก็แกล้งนับผิด แกล้งติดสติกเกอร์ผิดที่ ทั้งๆที่ เคยนับได้ถูก และติดถูกที่เมื่อ 5 นาทีที่ผ่านมา

อันที่จริงไอ้เรื่องผิดถูกหนะ มันไม่เท่าไหร่
แต่ที่น่าโมโหคือ ก่อนจะทำให้ผิด ก็คอยเหลือกตาดูแม่ ว่าถ้าทำผิดแม่จะทำยังไง
ฮึ ฮึ มันน่า....ไหมหละ ทดสอบความอดทนของแม่อีกแล้ว

(ทีนี้ตำราหลายเล่มของแม่เคยแนะนำว่า ไม่ควรเล่นต่อถ้าลูกไม่พร้อมหรือลูกเบื่อ)

แม่ก็เลยทำเป็นไม่ว่าอะไร แต่บอกปารย์ว่า “ถ้าปารย์ไม่อยากเล่นนับเลขแล้ว เราก็เลิกเล่นละกัน” แล้วเอาสมุดไปเก็บ

ฮึ ๆ ไม่นาน เจ้าปารย์ก็สวมบทบาทพระเอกเจ้าน้ำตา ฮะฮะ ไม่มีโวยวาย ไม่มีร้องไห้จ้า
มีแต่น้ำตาที่ค่อยๆ ไหล กับเสียงสะอื้นไห้เบาๆ แล้วเข้ามาซุกที่ตัก

แม่ไม่รู้ว่าจะขำ จะโมโห หรือจะสงสารดี
ถามว่าปารย์ร้องทำไม
“ปารย์จะเล่นนับเลข” ปารย์ตอบ

เอา!! ถ้าจะเล่นก็ไม่ต้องร้อง
แม่หยิบสมุดนับเลขมาให้เล่นใหม่
ปารย์นับไป น้ำตาไหลไป
...เศร้าจัง...

เหมือนเป็นอีแม่ใจร้าย บังคับให้ลูกทำแบบฝึกหัดทั้งน้ำตา
55555 แม่เลยได้ข้อคิดว่า อย่าด่วนสรุปเรื่องจากภาพที่เห็น เพียงขณะหนึ่ง ...นะจ๊ะ