Wednesday, April 04, 2007

Update blog over a board

ตั้งชื่อตอน ดูแปลกหน้า ไหม๊ ใช้ภาษาปะกิตด้วย
เพราะเป็นครั้งแรกที่ update blog ปารย์ จากต่างประเทศเลยทีเดียว
ด้วยความโชคดี หรือเคราะห์ร้ายก็ไม่รู้ พ่อต้องไปประชุมที่สิงคโปร์
เป็นการเดินทางไปสิงคโปร์ด้วยเครื่องบิน เป็นครั้งแรก ต้องไปสวัสดี ชางกิง กันสะหน่อย

ระทึกดีเหมือนกัน เดินทางคนเดียว โรคกลัวฝรั่ง เพิ่งจะสางได้ไม่นาน มันจะกำเริบอีกไหม๊น๊อ
ไม่หรอกน่า สิงคโปร์ มันก็พอ ๆ กับ อาจารย์สอนภาษาอังกฤษบ้านเราแหละ

เพิ่งจะจากปารย์มาแค่ 3 วัน แต่พอมาอยู่ไกลบ้านอย่างนี้ อดคิดถึงไม่ไหว โรคติดลูกกำเริบแหง ๆ
โทรหายายอร ก่อนขึ้นเครื่อง เพราะยังไงเสีย ปารย์คงไม่ยอมคุยโทรศัพท์ด้วยอยู่แล้ว พ่อเข้าใจ
ได้ข่าวว่า เริ่มรู้จักใช้อำนาจ ในการเรียกร้อง จะเอาโน้น จะเอานี้ กันใหญ่แล้ว พ่อถึงไม่อยากให้ปารย์ ไปอยู่กับใคร ก็เพราะอย่างนี้แหละ ปารย์จะกลายเป็นคนเอาแต่ใจ ไม่ยอมอดทน โตขึ้นปารย์ก็จะกลับมาว่าพ่อกับแม่ได้ว่า "พ่อแม่รังแกฉัน"
ร้องไห้ตอนนี้ คงไม่ทำให้ ช้ำใจมากกว่า ไปร้องตอนเป็นวัยรุ่นแล้วนะ


จริงๆ ตอนนี้ พ่อนั่งทำงานอยู่นะ เวลาบ้านเราก็ 5 ทุ่มกว่า ที่นี่เร็วว่า 1 ชั่วโมง
กว่าจะถึงที่พักได้ ต่อรถไฟ กันสนุกสนาน ดูแล้วไม่ยาก แต่ค่าห้องพัก แพงบรรลัย นอน 2 คืน เงินเดือนหมดพอดี อยู่ที่ Seattle ได้ตั้งเดือน บ้าไปแล้ว สิงคโปร์ ตอนมากับเรือ ก็ไม่รู้สึกอะไร พอตกเย็นก็ลงเรือ เที่ยวมันทั่วเกาะ หารู้ไม่ ไอ้โรงแรมที่นี่ มันโหดชะมัด ไม่เอามื้อเช้า ก็ไม่ยอม
ดูเหมือนโดนแขกมันหลอก ยังไงไม่รู้

มันเกี่ยวอะไรกับปารย์บ้างไหม๊เนี้ย
หึ หึ พ่อไปทาง แม่ไปทาง ฉันจะอยู่กับใคร
"ปารย์จะอยู่กับยาย" ปารย์บอกก่อนวันที่พ่อจะหนีมา
พ่อพยายามจะหา ไดโนเสาร์ ไปฝากปารย์นะ คิดถึงจัง

No comments: