วันที่พ่อป่วย

พ่อตัดสินใจนอนอยู่ชั้นล่าง เพราะกลัวไข้ จะไปติดปารย์กับแม่ ปารย์ก็พยายามบอกว่าพ่อเป็น ไข้หวัดสองพันเก้า แต่ปีนี้สองพันสิบแล้ว พ่อก็ต้องเป็นไข้หวัดสองพันสิบ ขณะหลับๆ ตื่นๆ ก่อนปารย์กับแม่จะขึ้นนอน ปารย์ขออนุญาตแม่ สักครู่ แล้วสิ่งที่วางไว้ข้างๆ พ่อพร้อมกับกำไล "1 ล้านกล้าถวายพ่อ" ที่พ่อหวงทับไว้ คือ




แม่บอกว่า ปารย์ จัดการเองอย่างรวดเร็ว ราวกับว่า เพิ่งจะนึกขึ้นได้ ถามตัวสะกดแม่ อย่างรีบรอน จัดแจงตำแหน่งที่วาง ก่อนขึ้นนอนในนาทีสุดท้าย



แม้บ้านเราจะไม่มีอะไร อะไร อีกหลายอย่าง แต่พ่อก็มีความสุขมากที่มีบ้านเรา มี "ปารย์"
เออ เจาะเลือดแล้ว ไม่มีเชื้อ ไข้เลือดออก คืนนี้นอนห้องแอร์ดีกว่า มันร้อนเหมือนกันนะเนี้ย...