ทำบุญรับสงกรานต์

เพื่อเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต แม่ปารย์ลงทุนทำ ชูชิ ตักบาตรกับสามเณร ฤดูร้อน งานนี้ปารย์ช่วยเต็มที่

ทริปช่วยชาวใต้!!

วันที่ 10 ที่ผ่านมา ชาวชมรมจักรยานสวนธน เค้าชวนกันเดิน วิ่ง ปั่น เพื่อรวบรวมเงิน ช่วยชาวใต้ที่น้ำท่วมกัน พ่อเห็นว่าใกล้บ้าน เลยชวนปารย์ ไปปั่นเล่นกับเค้า รู้ทั้งรู้ว่า ปารย์ปั่นไม่ทัน และไปไม่ถึง บางขุนเทียนที่เค้าจะไปกันหรอก



แต่เราก็ได้ออกตัวพร้อมเค้านะ!! สุดท้ายก็ไปกันแต่เราพ่อ แม่ ลูก สนุกไปอีกแบบ....



ให้พ่อนำ พ่อก็ไปเรื่อย ปารย์ เริ่มร้อน เริ่มบ่น แต่ก็ยังไหว...



รวมแล้วร่วม 10 กิโล ที่ปารย์ปั่นไป สุดยอดมาก พ่อในวัยเดียวกับปารย์ ยังไม่สามารถเลย แถมตกเย็น ยังว่ายน้ำต่ออีก
ไม่เหนื่อยก็ไม่ใช่คนแล้ว....หลับเป็นตายเลย ปารย์

วันนี้ ปารย์คงต้องกินโรตีแล้วล่ะ

วันจักรี วันหยุด พ่อแม่ลูก อยู่บ้านดูโคนัน แม่ถามปารย์ว่าเที่ยงปารย์อยากกินอะไร
ปารย์ แจ้งว่า วันนี้ปารย์คงต้องกินโรตีแล้วล่ะ ไม่ได้กินนานมากแล้ว!!!

สรุปว่าเราจะไปกินโรตีโอ่งเป็นมื้อเที่ยงกัน พ่อถามปารย์ว่า ปารย์จะนั่ง ซ้อนพ่อ หรือปั่นไปเอง ปารย์แจ้งว่า ปั่นเอง พ่อถามย้ำว่าไหวเหรอไกลนะ ปารย์ยืนยัน

เราปั่นไปเรื่อยๆ ช้าๆ เป็นครั้งแรกที่ปารย์ ออกถนน ทางยาว เพราะปรกติ ก็แค่ จากบ้านเด็ก ข้ามมาซอยในบ้าน หรือแค่ไปคาร์ฟรูข้างหมู่บ้าน ก็ได้เหงื่อเหมือนกันสำหรับปารย์



กินโรตีเสร็จ ปั่นกลับกัน ไม่รู้ว่าเราจะลดโลกร้อนได้หรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ เราร้อนก็แล้วล่ะ นึกว่า ทริปแรกของปารย์จะราบรื่น แต่...ก่อนเลยหน้าวัดทุ่งครุ เป็นเนินขึ้นสะพาน มีแม่ค้าส้มตำ เข็นรถลงสวนมา แม่ผ่านไปแล้ว แต่ปารย์ ไปเฉี่ยวเอากระติกข้าวเหนียว ผลคือ โครม... ปารย์ลงไปกอง แต่ก็สปริงตัวขึ้นมางงๆ อย่างรวดเร็ว นึกขึ้นได้ น้ำตาซึมๆ ทำท่าจะร้อง มีรอยถลอกที่นิ้วนิดหน่อย แต่ที่ตกใจมากกลายเป็นป้าแม่ค้า ที่นึกว่าตัวเองไปชนเด็กเข้า ถามแม่ปารย์ว่าจะคิดค่าเสียหายเท่าไร...ป้าคงโดนไถ่มาเยอะ (อุ๊บ!!)

โอ๋ กันพักนึง ก้ไปต่อได้ แต่ก็บ่นไปตลอดทางเหมือนกัน เอาน่าทริปแรก แค่นี้ขำๆ ดีกว่าพ่อตกน้ำเหม็นๆ ตั้งเยอะ

แขกของปารย์!!!

หลังจากที่ปารย์ ได้มีโอกาส แวะไปเที่ยวบ้านลูกหมี เมื่อปีกลาย (แปลว่าจำไม่ได้แล้วว่าเมื่อไร) ปารย์ ก็อยากให้ลูกหมี ไปเที่ยวบ้านปารย์บ้าง อยากอวด สารพัดอย่าง ซ้อมระนาด เตรียมการแสดง ตีลังกา (พ่อเกรงว่า คอปารย์จะเคล็ดจะก่อนได้โชว์นะ)



ปารย์ กับแม่ เตรียมการ รับแขก 1 สัปดาห์ เต็ม เริ่มจากการจัดบ้าน กวาด เก็บ ทิ้ง (พ่อ กันอาณาเขตสุดชีวิต ยิ่งกว่า เขมรอีก เอ๊อ บล๊อกนี้ไม่ยุ่งการต่างประเทศนะพ่อ) ปัญหายังไม่จบ รถเรา เสร็จไม่ทันกำหนด แต่ก็ได้ปารย์อาสา เป็นผู้นำทางแม่ลูกหมีเอง มาจากสระว่ายน้ำ โรงเรียนอิสลาม พ่อปั่นจักรยาน ถึงพักใหญ่แล้ว ปารย์และคณะยังไม่มา แม่เกรงว่าปารย์จะพาหลงทาง เพราะปรกติ ขึ้นรถได้ปารย์ก็มักจะเข้าสู่โลกส่วนตัวเสมอ แต่มีเสียงแว่วๆ เย้ มากันถึงแล้ว

งานนี้ แม่โชว์ฝีมือ ชูชิ ของโปรดของครอบครัว แถมเมนูใหม่ เมียงไข่ (เป็นญาติ กับเมียงปลาทู แต่ใช้ไข่เป็นวัตถุสุกแทน ปลาทู เพราะปารย์โปรดปรานไข่มาก) ตบท้ายเมนูรับแขกด้วย น้ำตะลิงปลิงปั่น เสริมสุขภาพ อันนี้ ลูกหมีเพื่อนปารย์ ขอบาย ยอมแพ้ ปารย์เลยเหมาของเพื่อนสะ (ปารย์เคยยุให้แม่ปั่นน้ำ ตะลิงปลิง ขายด้วย ไม่ต้องบอกว่าอร่อยแค่ไหน)



ก่อนกลับลูกหมีได้ฝากความรักและคิดถึงไว้ให้ปารย์ อย่างสุดซึ่ง โดยการ กระจาย จิกซอ ภาพไดโนเสาร์ รวมกัน 4 ภาพ ให้ปารย์ ได้ทำไป บ่นไป (ไม่ได้นอน แน่ๆ เลยคืนนี้) บ่นจน พ่อกับแม่ ต้องช่วยปารย์ จนเสร็จ แม่ถามว่าแขกคนต่อไปของปารย์คือใคร ปารย์ตอบอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า "ลูกหมี" อ้าวไม่คิดจะชวนคนอื่นอีกเหรอ เห็นเล่นกัน ว่ายน้ำกัน ตีกัน ยอกกัน นึกว่าจะเบื่อ...