วันนี้ ปารย์คงต้องกินโรตีแล้วล่ะ

วันจักรี วันหยุด พ่อแม่ลูก อยู่บ้านดูโคนัน แม่ถามปารย์ว่าเที่ยงปารย์อยากกินอะไร
ปารย์ แจ้งว่า วันนี้ปารย์คงต้องกินโรตีแล้วล่ะ ไม่ได้กินนานมากแล้ว!!!

สรุปว่าเราจะไปกินโรตีโอ่งเป็นมื้อเที่ยงกัน พ่อถามปารย์ว่า ปารย์จะนั่ง ซ้อนพ่อ หรือปั่นไปเอง ปารย์แจ้งว่า ปั่นเอง พ่อถามย้ำว่าไหวเหรอไกลนะ ปารย์ยืนยัน

เราปั่นไปเรื่อยๆ ช้าๆ เป็นครั้งแรกที่ปารย์ ออกถนน ทางยาว เพราะปรกติ ก็แค่ จากบ้านเด็ก ข้ามมาซอยในบ้าน หรือแค่ไปคาร์ฟรูข้างหมู่บ้าน ก็ได้เหงื่อเหมือนกันสำหรับปารย์



กินโรตีเสร็จ ปั่นกลับกัน ไม่รู้ว่าเราจะลดโลกร้อนได้หรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ เราร้อนก็แล้วล่ะ นึกว่า ทริปแรกของปารย์จะราบรื่น แต่...ก่อนเลยหน้าวัดทุ่งครุ เป็นเนินขึ้นสะพาน มีแม่ค้าส้มตำ เข็นรถลงสวนมา แม่ผ่านไปแล้ว แต่ปารย์ ไปเฉี่ยวเอากระติกข้าวเหนียว ผลคือ โครม... ปารย์ลงไปกอง แต่ก็สปริงตัวขึ้นมางงๆ อย่างรวดเร็ว นึกขึ้นได้ น้ำตาซึมๆ ทำท่าจะร้อง มีรอยถลอกที่นิ้วนิดหน่อย แต่ที่ตกใจมากกลายเป็นป้าแม่ค้า ที่นึกว่าตัวเองไปชนเด็กเข้า ถามแม่ปารย์ว่าจะคิดค่าเสียหายเท่าไร...ป้าคงโดนไถ่มาเยอะ (อุ๊บ!!)

โอ๋ กันพักนึง ก้ไปต่อได้ แต่ก็บ่นไปตลอดทางเหมือนกัน เอาน่าทริปแรก แค่นี้ขำๆ ดีกว่าพ่อตกน้ำเหม็นๆ ตั้งเยอะ