น้าปุ๊ยเก่ง!!

...วันเสาร์ที่ผ่านมา(30 เมษายน) พ่อเอาผมไปทิ้งไว้กับ น้าปุ๊ย น้าปุ๊ก บ้านยาย เหตุเพราะจะหนีเที่ยว ผมก็ชอบซิครับ มีคนเอาใจเยอะกว่าอยู่กับพ่อเป็นไหนๆ

...แต่วันนี้ แปลกเพราะ น้าปุ๊ก จับผมนั่งรถ ไปไกลลิบ มีน้าปุ๊ย พี่นาม(น่าจะเป็น "น้านาม" นะ แต่แกไม่เล่นด้วย หากเรียกแกว่าน้า คนเราไม่ชอบแก่ กันเหรอ) พาไปดูละครใบ้ ผมก็ งงๆ แต่ หนุกดี กว่าจะกลับบ้านกัน ผมอดกินข้าวกลางวันเลย ตื่นอีกที ถึงบ้านซะแล้ว

...งานนี้ เห็นเล่ากันว่า น้าปุ๊ย ไปรับรางวัล จากการประกวด "นิทานสำหรับเด็ก" ของมูลนิธิเด็ก เป็นรางวัล อะไรไม่รู้ แต่น้าแกก็เก่งจริงๆนะ คว้ารางวัลมาได้ เอาไว้ผมไปถามแกใหม่ ว่าแกได้รางวัลอะไร กันแน่ เห็นแกเก่ง ทำขนมนึกว่าประกวดขนม แต่ผมงอม เพราะกลับมาแถมเอาน้ำมูกใสๆ มาฝากให้พ่อด้วย เลยโดนบังคับบีบคอให้กินยาหวานอีกแล้ว

...แต่....ไม่เห็นแกเล่านิทานให้ผมฟังบ้างเลย เก็บมุกไว้ล่ารางวัล หรือเปล่า น้า