ปารย์มีบัตรแล้ว!!!

ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามแล้ว ที่ปารย์พยายามจะไปทำบัตรประชาชน ที่สำนักงานเขตทุ่งครุ ที่ต่างจากครั้งก่อนๆ คือ ครั้งนี้ปารย์ปั่นจักรยานไป และปารย์ได้บัตรคิว ซึ่งเป็น 1 ใน 50 คิวสำหรับวันเสาร์ ที่ได้รับสิทธิให้ทำบัตรได้ (ทำไมมันน้อยจัง ในเขตเรามีคนกว่าแสนคน ได้ทำ 50 คนต่อวัน) จริงๆ ปารย์ได้คิวที่ 46 เฉียดฉิวมากที่จะไม่ได้บัตรคิว สงสารเด็กๆ ที่มาเข้าคิวแล้วไม่ได้บัตรคิว ปารย์ต้องบอกว่า มากกว่าที่ได้บัตรคิวเยอะมาก

ปารย์นั่งรอกับพ่อ ทีละคิว ทีละคิว มีบางคน คุณสมบัติไม่ครบ ประเภท ไม่มีเอกสารโน้น เอกสารนี้ เขาก็กลับก่อน พ่อไปขอแลกคิวกับคนที่กลับก่อน เพราะไม่มีผู้ปกครองในในทะเบียนบ้านมาด้วย ปารย์เลยได้คิวที่ 27 มาแทน แต่ต้องรอๆ จนถึงคิวที่ 10 พ่อบอกปารย์ว่า เก้าโมงแล้ว เรากลับไปกินข้าวก่อนดีไหม๊ แล้วค่อยกลับมาใหม่ ปารย์ก็เห็นด้วย เราปั่นจักรยานกลับบ้าน ปารย์คิดว่าปารย์คงไม่ได้ทำบัตรอีกแล้ว แม่ทำซูชิให้ปารย์กิน ปารย์ว่ามันอร่อยนะ แม่เอาใส่กล่องให้ปารย์ไปกินต่อที่สำนักงานเขต (ไม่น่าบอกว่าอร่อยเลย)

ไปถึงเขายังทำได้แค่ คิวที่ 17 เท่านั้น แปลว่า ปารย์มีเวลานั่งกินชูชิแสนอร่อยอย่างสบายเลย กินเสร็จไปพักใหญ่ๆ พ่อชวนไปดูบอลด้านใน จนถึงคิวที่ปารย์ได้ทำ คุณป้าเจ้าหน้าที่ ให้ปารย์เซ็นรับรองเอกสาร ถามชื่อแม่ปารย์ โธ่เรื่องง่ายๆ แม่เพ็ญจันทร์ พ่อวิโรจน์ ปารย์บอกให้ทั้งสองคนเลย

ตอนถ่ายรูป ก็มีคนมาว่า ทำไมตัวเล็กจัง ก็จะเอาอะไรกับเด็ก 7 ปี เสร็จจากถ่ายรูปก็รอ กรอกเอกสาร รอพิมพ์บัตร แล้วก็รับบัตร เย้! ปารย์มีบัตรประชาชนแล้ว แต่ทำไม ชื่อปารย์ ภาษาอังกฤษ เขียนว่า "Pan" ล่ะ นี่มันกะทะนี่นา!!!