พ่อเล่าเรื่องดอนหอยหลอดไปแล้ว แต่พ่อหารูปไม่เจอ ไม่มีรูปก็ขาดรสชาติไปนะ พอหารูปเจอ แม่เลยต้องเอารูปมาลงซ่อมซะหน่อย
ภาพแรก ลูกฉัน โต-ตระ-ระ ลุยเลย ดูดิ เท้ายังไม่ยอมให้ติดโคลนเลย เดือนร้อนยายกะแม่ ลากไปตลอด กว่าจะทำใจเหยียบโคลนได้...
พวกเราพยายามจิ้มปูนขาวลงรูกันอยู่นาน ก็ไม่ปรากฏหอยหลอดสักตัวพุ่งขึ้นมาเหมือนที่เคยดูในทีวี เกือบถอดใจ นึกว่าโดนหรอกให้ซื้อปูนขาวมาหยอดใส่รูแก้ดินเป็นกรดแถวนี้ ว่าจะไปร้องเรียนผู้ว่าฯอยู่แล้วเชียว โชคดีนะที่มีมืออาชีพผ่านมา โฮะๆ เธอหยอดปูนได้หอยมาเป็นถัง พวกเราเลยถึงบางอ้อ ว่าหอดนะมีอยู่จริง แต่พวกเราไม่มีปัญญาจะเอามันขึ้นมาเท่านั้นเอง อิ อิ
งานนี้เด็กๆสนุกสนานกันมาก ขาลุยสุดๆคงหนีไม่พ้น น้องหนุน นี่ถ้าคุณแม่ she ยอมให้ลงไปกลิ้ง ก็คงลงไปกลิ้งโคลนเล่นไปแล้ว ถัดมาก็น้องปิ้ง ที่เห็นน้องหนุนลุยโคลนท่าทางสนุกสนาน เลยลุยบ้างให้มันรู้กัน เหลือแต่คุณลูกปารย์ของแม่ที่กว่าจะคุ้นกับโคลนก็ได้เวลากลับพอดี ทำไงได้ที่บ้านมีแต่พื้นปูนนี่นะ
No comments:
Post a Comment