รองเท้า ไดโนเสาร์

เย็นวันศุกร์ แม่อ่านสมุดบันทึกรายวันที่คุณครูประจำชั้น เขียนมาให้แม่อ่านว่าวันนี้ปารย์กินอะไร ทานอะไร ทำอะไร เหมือนเคย แต่ที่ไม่เหมือนเคยคือ คุณครูแอบให้การบ้านพิเศษที่ให้แม่ช่วยปารย์ทำมาด้วย "รบกวนคุณแม่ช่วยน้องปารย์ประดิษฐ์รองเท้าจากวัสดุเหลือใช้ หน่อยนะค่ะ"

เรื่องของเรื่องคือช่วงนี้ห้องเรียนของน้องปารย์ทำโครงการพิเศษเรื่อง "รองเท้า" อาทิตย์ที่แล้วคุณครูขอความร่วมมือผู้ปกครอง ให้นำรองเท้าชนิดต่างๆ แปลกๆ มาให้เด็กให้ห้องดู แฮะๆ สงสัยเป็นเพราะแม่ไม่ยอมร่วมมือเอารองเท้าแปลกๆ ไปให้ยืมคุณครูเลยฝากการบ้านมาให้แม่ซะเลย ทำไงได้บ้านเรามีแต่รองเท้าที่แสนจะธรรมดาทั้งนั้น

เอาหละปารย์เรามาสนุกกันดีกว่า แม่ถามปารย์ว่าเราจะทำรองเท้าแบบไหนกันดีหละ ปารย์บอกว่าเอาแบบรองเท้าจระเข้ครับ รองเท้าจระเข้ของปารย์ก็คือรองเท้าแตะเปิดส้นที่ปารย์เป็นคนขอให้ซื้อเอง จากวัดสวนแก้ว

อืมงั้นเรามาหาวัสดุกันก่อน พ่อบอกว่าทำจากกระดาษสิ น่าจะเป็นวัสดุที่แปลงร่างได้ง่ายที่สุด และแน่นอนสำหรับเด็กผู้ชื่นชอบไดโนเสาร์อย่างปารย์ ก็ต้องมีไดโนเสาร์อยู่ในโจทย์ด้วยแน่นอน นี่ไงครับวัสดุ กล่องสบู่ กล่องนม ภาพไดโนเสาร์ 3 มิติ และ แป้งเปียก


เอ...แม่ถ่ายรูปผิดขั้นตอนนี่นา เอาวัสดุมารวมกับผลผลิตในเบื้องต้น แฮะๆ อะนะขี้เกียจไปรื้อมาถ่ายใหม่แล้ว สรุปแล้วก็คือตัดๆ ติดๆ จนได้รองเท้าแตะสีขาวๆ มา 1 คู่ จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของปารย์ระบายสี ไดโนเสาร์ และช่วยแม่ตัด ตัด ตัด ประกอบเป็นไดโนเสาร์ 3 มิติ แล้วมาติดที่รองเท้าอย่างนี้ครับ

ปารย์ขอให้แม่ถ่ายรูป ปารย์ใส่รองเท้า และนาฬิกาไดโนเสาร์ บนจักรยานที่กำลังเห่อสุดๆ คันนี้

เมื่อเช้าปารย์เอาการบ้านรองเท้าไปส่ง คุณครูเขียนในสมุดบันทึกมาว่า ปารย์บอกว่า"ปารย์ชอบรองเท้าไดโนเสาร์คู่นี้มาก เพราะแม่ทำให้ครับ" โหหวานจ๋อยขนาดนั้นเลยเหรอลูกตรู

เจอกันอีกแล้ว เจ้าซู...

ปารย์ดีใจมากที่แม่พี่แบมให้บัตรไปดูนิทรรศการไดโนเสาร์ที่ พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ คลอง5 มา กลับบ้านมาบอกพ่อว่า " พ่อไปดูไดโนเสาร์ แม่ไปดูไดโนเสาร์ ปารย์ไปดูไดโนเสาร์ พี่แบมจ่ายตังค์ให้"

ปารย์เคยบอกไว้ครั้งที่แล้วที่ไปว่า ให้แม่พายายไปด้วยนะ คราวนี้แม่เลยชวน ทั้งยาย และพี่กานต์ของปารย์ไปดูด้วยกัน ไม่งั้นคงต้องมีรอบ 3 เพิ่อให้ปารย์พาพี่กานต์มาดู

พอไปถึงก็รีบตรงมาที่ จิ๊กซอร์ไดโนทันที คราวที่แล้วคนเยอะได้เล่นนิดเดียวเอง

เสร็จแล้ว ครับ ไม่ยากเลย พี่กานต์มาช่วยผมดูหน่อยสิครับ ว่าเจ้านี่เป็นไดโนเสาร์พันธุ์ไหนกันแน่ มัวแต่ตั้งท่าถ่ายรูปอยู่นั่นแหละครับ

นี่ไง ตัวนี้ปารย์รู้จัก

พ่อ !! นี่ไงเจ้า ซู

ก่อนกลับขอแปลงร่าง ก่อนครับ

นาน นาน ครั้ง

พ่อเล่าว่า
โดนเพื่อนที่ทำงานถามว่าทำไมช่วงนี้ไม่รับงานเยอะๆ จะได้เก็บตังค์ไว้ให้ลูก
พ่อตอบเขาได้น่าประทับใจจริงๆ
"ในช่วงวัยนี้ ปารย์ต้องการพ่อกับแม่มากที่สุด
ถ้ามันผ่านไปแล้วเงินเท่าไรก็ไม่สามารถซื้อมันกลับมาได้หรอก "

เรามีความสุขกันตามอัตภาพ นะปารย์นะ

นี่ขนาดว่าพ่อเลือกรับงานแล้วนะ
ช่วงนี้งานพ่อยังเยอะมาก จนแม่ไม่ต้องเป็นตัวเลือกสุดท้ายที่ปารย์จะเล่นด้วย

ปารย์ เกรียมๆ มาแล้วจ้า

หยุดยาว แต่พ่อยังต้องไปทำงาน แม่เลยชวนปารย์กับยายตามไปทำงาน เอ้ย! ไปเที่ยว ด้วยซะเลย ก็พ่อกับแม่ทำงานวนเวียนอยู่กับทะเลนี่นะ พอพาปารย์ไปเที่ยว มันก็หนีไม่พ้นทะเลอีกหนะแหละ จนดูดิ จากผิวแค่คล้ำ ของปารย์ กลายเป็นผิวเกรียมๆไปเลย

ระหว่างเดินทางปารย์ เตรียมตัวดีมาก ดูหนังสือสำรวจชายทะเล เตรียมไว้ก่อนเลย เอ ไปถึงแล้วจะเล่นอะไรก่อนดีนะะะ



พ่อแวะประชุมที่บ้านเพ แม่เลยชวนปารย์ กับยายไปดูปลากัน ก็คงเป็นที่ไหนไม่ได้นอกจากที่ EMDEC อันที่จริงปารย์มาที่นี่จนจะจำได้แล้วว่า ตู้ต่อไปเป็นปลาอะไร แต่ปารย์ก็ยังสนุกเสมอที่มาที่นี่ เที่ยวนี้แม่ไม่ได้โทรบอกน้ารวย ว่าจะมา เลยทำตัวเป็นนักท่องเที่ยวกันเต็มที่ อิอิ คือจ่ายตังค์ค่าเข้าอะ



ที่วัดเขาสุกิม



ปารย์สนุกสนานกับการเล่นน้ำ จนรู้สึกคุ้มค่าที่พามาเที่ยวทะเลจริงๆ ทะเลจันท์ยามนี้คลื่นแรงได้ใจจริงๆ คลื่นซัดมาที ทั้งพ่อทั้งลูกกลิ้งๆ เลย

เที่ยวนี้แม่วางแผนจะมาพายเรือคะยัก ในบริเวณทางเดินศึกษาธรรมชาติคุ้งกระเบน อะนะวางแผนแบบคิดอย่างเดียวไม่อ่าน เลยพลาดอีกนั้นแหละ เพราะช่วงนี้น้ำลงกลางวัน บริเวณที่เคยพายเรือได้น้ำแห้งหมดเลย เจ้าหน้าที่ใจดีบอกว่าต้องมาช่วง หน้าหนาวค่ะ ช่วงนั้นน้ำขึ้นกลางวัน เราถึงจะมีเรือคะยักไว้ให้บริการ





เดี๋ยวนี้ที่แหลมเสด็จเขามีพิพิธภัณท์สัตว์น้ำแล้วนะ เปิดให้เข้าดูฟรีซะด้วย แต่ถ้าใครอยากช่วยค่าน้ำ ค่าไฟ เขาก็มีตู้ไว้ให้ได้ช่วยสมใจ

วันแม่คร๊าบๆๆ

เวียนมาอีกครั้งกับกิจกรรมที่โรงเรียนเนื่องในวันแม่ บรรยากาศกระจองอแง ชุลมุนคล้ายๆเดิม แต่ก็น่ารักดี
อะนะเริ่มตั้งแต่เข้าแถว โฮะๆ เห็นแล้วเหนื่อยแทนครู แต่ก็ผ่านไปด้วยดีในที่สุด พี่อนุบาลสามเสียงใส เป็นคนนำร้องเพลงชาติ สวดมนต์ ท่องคำขวัญของโรงเรียน เจ้าปารย์สนใจบ้างไม่สนใจบ้าง ตามประสา



ที่ขาดไม่ได้ สำหรับกิจกรรมวันแม่ก็คือการแสดงบนเวทีของเด็กๆ ซึ่งคุณครูเปิดโอกาสให้เด็กทุกคนได้มีโอกาส ได้แสดงได้ขึ้นเวที โดยเริ่มจากน้องเตรียมอนุบาลก่อน แม่ถูกใจที่โรงเรียนให้แต่งชุดนักเรียน ไม่ต้องแต่งหน้าแต่งตาให้เด็กๆดูแก่ก่อนวัย เพียงให้เด็กสวมหมวกแปลงกลายเป็น โลมา เป็นเต่าทอง เป็นกระต่าย ฯลฯ เท่านี้ก็น่ารักมากๆ แล้ว

เจ้าปารย์และเพื่อนๆห้องแมลงปอ แปลงกายเป็นพ่อครัว มีไข่ดาวแปะที่มืออยู่ข้าง งานนี้ขอบอกว่าเจ้าปารย์เต้นเต็มที่จริงๆ แม่เสียดายที่ลืมเอากล้อง VDO ที่บ้านยายมาถ่าย โธ่แม่



หลังการแสดงผ่านไป ก็ถึงคิวที่เด็กจะมอบของขวัญวันแม่ ให้แม่ นี่ไงครับหัวใจ ให้แม่ ชื่นใจจริงๆ

หัวหิน ของใคร

ช่วงนี้ชีพจรลงเท้าแม่ครับ เลยลามไปลงเท้าปารย์ด้วย เราเลยเที่ยวกันซะเกือบทุกอาทิตย์ อะนะถือว่าเป็นการเรียนรู้นอกห้องเรียนละกัน

อาทิตย์นี้เราไปหัวหินกัน เรามีสปอนเซ่อร์ใหญ่เป็นน้าจูน โดยให้ที่พักโดยไม่คิดมูลค่า มีน้าน้ำเป็นสปอนเซ่อร์รองให้นั่งรถและขับให้ด้วย เยี่ยมจริงๆ ปารย์ต้องขอขอบคุณสองน้ามากๆครับ

เราเริ่มการท่องเที่ยวด้วยการไปไหว้พระที่เขาตะเกียบ ปารย์ประทับใจ ลิง + ไดโนเสาร์ ของที่วัดมาก เสียดายแม่ไม่ได้เอากล้องไปถ่ายไว้ ก่อนกลับเจ้าลิงมีโชว์โดดน้ำเล่นอีกต่างหาก แหมช่างมีความสุขกันซะจริงๆ

ต่อด้วยชายหัดหัวหิน ที่เราไปพอดีเป็นช่วงมีการแข่งขันเรือใบ Regatta 2007 พวกเราเลยทำเนียนไปถ่ายรูปกับเรือใบเก็บไว้เป็นที่ระลึก พอผู้แข่งขันที่กำลังกลับเข้าฝั่ง เดินเข้ามาให้เห็นชัดๆแม่ก็อึ้งเล็กน้อย เพราะเป็นเด็กทั้งนั้น น่าจะอยู่ระหว่าง 9-11 ปี เด็กน้อยแข่งขันในส่วนของ เรือใบซุบเปอร์มดที่คนไทยรู้จักกันดี มีเด็กจากหลายชาติ เด็กเหล่านี้น่าทึ่งนะ ในเรือมีเขาเพียงคนเดียวบังคับใบเรือให้หันไปในทิศทางที่จะทำให้เรือแล่นไปได้ ซึ่งแม่คิดว่าไม่ง่ายนะ ที่จะไปให้ไปในทิศทางที่ต้องการ และเด็กๆที่บังคับเรือใบคนเดียวได้นี้ก็ต้องมีความมั่นใจในตัวเองมากทีเดียว









สำหรับปารย์เรือใบยังไกลไป ตอนนี้ก็เล่นที่ชายหาด ไล่จับจระเข้ วาดรูปบนทรายไปก่อนนะ



นอกจากเขาตะเกียบแล้วน้องปารย์ยังได้ไปไหว้พระวัดห้วยมงคล ที่องค์ใหญ่ มาก มาก มาก ด้วย ก่อนกลับเราแวะพระที่นั่งมฤคทายวัน กันพระที่นั่งยังคงสวย ร่มรื่น และยินดีต้อนรับผู้มาเยือนเสมอ เดี๋ยวนี้ด้านในบริการให้เช่าจักรยาน และมีทางเดินศึกษาธรรมชาติด้วยนะ เสียดายเวลามีไม่พอ ไปยืนแอบๆ ดูที่หอดูนก (หรือดูวิว)หนะเห็นมีนกเยอะมาก

ปิดท้าย

หัวหินวันนี้ เหมือนหาดที่มีเจ้าของ โรงแรมตั้งประชิดหาด ทางเข้าออกมีไว้สำหรับแขกเท่านั้น (ย้ำแขกเท่านั้น ถ้าเป็นคนไทยต้องโดนถามก่อนว่าจะไปไหนครับ) ทางลงหาดสาธารณะแคบนิดเดียว ซึ่งลงไปปุ๊บก็จะจ๊ะเอ๋กับม้า ร่มชายหาดที่กางติดกันเป็นพรืด (สลัมชายหาด) และหาดดำๆ ส่วนทางลงหาดของโรงแรมนั้นหละ เมื่อลงมาจะเจอทรายขาวสวย ฮ่า ฮ่า มันผิดกันครับ สิ่งอำนวยความสะดวกอย่างห้องอาบน้ำสาธารณะ ก็น้อยจัง ราวกับจะบอกว่าที่นี่ไม่ค่อยยินดีต้อนรับคุณครับ โปรดอย่าเล่นน้ำ โปรดอย่าอยู่นาน เดี๋ยวจะเกะกะแขกโรงแรม

แม่เพิ่งอ่านหนังสือของคุณบัณฑิต อึ้งรังษี วาทยากรไทย ฝีมือระดับโลกมาใหม่ๆ ประโยค “คนไทยไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน (แม้แต่ในประเทศไทย) ก็เป็นบุคคลชั้นสอง” มันยังวนเวียนอยู่ในหัว พอเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย วิ่งเข้ามาถามขณะกำลังก้าวเข้าเขตโรงแรมว่า จะไปไหนกันครับบบบ เท่านั้นแหละประโยคของคุณบัณฑิตมันดังกระหึ่ม แทบทะลุหูออกมา พลางคิดในใจว่าถ้าตรูเป็นชาวต่างชาติ จะรีบวิ่งปรี่เข้ามาถามอย่างนี้หรือเปล่า

อะนะแม่อาจคิดมากไปก็ได้ คุณเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเขาอาจเพียงทำตามหน้าที่ ที่ต้องถามทุกคน ไม่ว่าไทยว่าแขก หรือเขาอาจกลับเราจะหลงเดินผิดทางเลยรีบวิ่งมาถามเพื่อให้ความช่วยเหลือ แต่จังหวะนั้น ธรรมะมาไม่ทัน แม่เลยคิดได้เพียงว่าฉันจะไม่สนับสนุนกิจการใดๆของโรงแรมนี้ (ฮ่า ฮ่า ถึงอยากจะสนับสนุน ก็คงไม่มีปัญญา เพราะทุนทรัพย์เป็นอุปสรรคอยู่ดี)

เที่ยวบ้านน้าน้ำ เยี่ยมปางสีดา

น้าน้ำเล่าให้แม่ฟังว่า พ่อซื้อวัวมาเลี้ยงให้กินหญ้ารอบบ้าน โห แม่ตื่นเต้นมาก วางแผนพาปารย์ไปบ้านน้าน้ำทันที

วางแผนหนะทันที แต่กว่าจะทำจริงได้ก็เล่นเอา เจ้าลูกวัวเกือบจะโตเป็นวัวหนุ่มซะแล้ว แต่อะนะ เราก็ไปกันมาแล้วนะลูก แถมด้วยดูผีเสื้อที่ปางสีดาอีกต่างหาก

วัวของน้าน้ำชื่อเจ้าเฮง ชื่อดีจริงๆ เจ้าเฮงนี่ นอกจากจะเปิดโอกาสให้ปารย์ได้จับหัว ขี่หลังแล้ว เจ้าเฮงยังสอนให้ปารย์ร้อง “มอ มอ” ด้วย เสียงงี้เนียน เหมือนจริงๆ

ปารย์ทำหน้าทะเล้น ที่หน้าบ้านพักของอุทยานแห่งชาติ ปางสีดา


ช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลดูผีเสื้อของปางสีดาด้วยหละ แต่น้าเจ้าหน้าที่บอกว่าปีนี้ผีเสื้อมาก่อนเทศกาลเริ่มประมาณ 1 เดือนแหนะ ที่เห็นอยู่เนี่ยถือว่าน้อยมาก ถ้าช่วงที่มีเยอะๆนะ ตรงที่ปารย์นั่งถ่ายรูปกับแม่จะมีผีเสื้อเกาะอยู่เต็มไปหมด แต่สำหรับคนเมืองอย่างเรา แค่นี้ก็ถือว่าเยอะ แล้วนะ

น้าเจ้าหน้าที่ยังช่วยอธิบายด้วยว่า ตรงบริเวณจุดดูผีเสือหนะ น้าเขาทำโป่งเทียมขึ้นมาไว้สำหรับให้ผีเสื้อมาเกาะรับนักท่องเที่ยว โดยใช้น้ำเกลือ ผสมกับน้ำสับปะรด คลุกเคล้าเข้ากับทราย แล้วนำไปโรยไว้ เท่านี้ผีเสื้อก็มารวมตัวกันอยู่มากกว่าที่อื่นแล้ว

ผีเสื้อ สวยๆ ที่ปางสีดา

แม่ ! พอปารย์แตะใบไม้นี้ก็หุบเลยหละ


นี่ไงเจ้าเฮง

ปารย์ได้ขี่เจ้าเฮงด้วย คุณตาใจดีอนุญาติครับ

ปารย์ถ่ายรูปกับพ่อที่สระน้ำบ้านน้าน้ำ

แซยิด ยายทวด

วันเกิดยายทวด แต่คนที่ตื่นเต้นที่สุดท่าทางจะเป็นหลานชายชื่อปารย์ นี่หละ ขนาดผ่านไปเกือบอาทิตย์ ปารย์ยังขอร้องแกมบังคับให้แม่ร้องเพลง Happy Birthday กับปารย์ และให้พ่อปรบมือ ให้ปารย์เป่าเทียนไปหลายรอบ...