อาทิตย์ที่ผ่านมา กิจกรรมเยอะไปหน่อย เลยไม่ได้มาเขียนเรื่องไประนองต่อ แฟนประจำเรียกร้องว่าเมื่อไรระนอง 2 จะออกซะทีแม่เลยได้ฤกษ์ซะที
จากสะพานปลา เราก็เดินทางไปศูนย์วิจัยป่าชายเลยที่คลองหงาวกัน ตามคำแนะนำของ อาจารย์พี่เอ๋ ใช้เวลาจากตัวเมืองระนองไม่นานเลย สมกับคำแนะนำจริงๆ ที่นี่เป็นป่าชายเลนอุดมสมบูรณ์จริง การจัดการเพื่อต้อนรับผู้มาเยือนก็พอเหมาะดี ที่สำคัญปารย์ก็ชอบ เราเดินดูป่าชายเลนกันแบบตากฝนพรำๆเลยแหละ ก็ที่นี่ระนองนี่นะ ถ้ามาแล้วไม่เปียกฝนก็น่าจะถือว่ายังมาไม่ถึงระนอง แม่เลยให้ปารย์อมวิตามินซีซะเลย ป้องกันหวัดไว้ก่อน
แม้ฝนตกพรำๆ ปารย์ก็ไม่พลาดที่จะโพสท์ท่าถ่ายรูป ดูท่าเขาซะก่อน เล่นเอา Moto อมยิ้ม
ตามบันไดทางลงมีมอสขึ้นอยู่เต็มไปหมด ปารย์เลยชี้ไปตลอดทางลงว่า แม่มอส แม่นี่ก็มอส....
นี่เป็นหลักฐานของความอุดมสมบูรณ์ของป่าชายเลนคลองหงาว "แม่หอบ" จ้า
หลังจากดูบ้านของตัวแม่หอบ ปารย์เกิดอาการง่วงนอนและหลับไปซะเฉยๆ มันแค่ครึ่งทางเองนะลูก แม่เลยต้องรับบทหนัก เป็น " แม่แบก"และในเวลาต่อมาก็กลายเป็น " แม่หอบแฮก" ไปเลย
ถ่ายรูปกับป้ายตามระเบียบครับลูก
No comments:
Post a Comment