เยี่ยมชมเชิงวิชาการไปสองรายการละ เพื่อเป็นการแนะนำประเทศไทยให้หนุ่มน้อยรู้จักมาขึ้น แม่กับน้าเอ๋เลยพา Moto และปารย์ ไปดูบ่อน้ำพุร้อน ที่มีชื่อเก๋มากๆว่า "สวนรักษะวาริน" ซึ่งถ้าแปลไทยเป็นไทยก็น่าจะแปลว่าสวนน้ำเพื่อการบำบัด รักษา เทือกนั้นแหละนะ
บ่อพ่อ ที่ดูน่าเกรงขามจนปารย์ไม่กล้าเข้าไปยืนใกล้ๆ ปากก็บ่นให้แม่ถ่ายรูปเร็วๆ ปารย์ร้อนครับ
ลานนี้กิ๊บเก๋ มาก เป็นลานให้คนมานั่ง นอน ตามอัธยาศัย แต่มีข้อแนะนำว่าไม่ควรนั่ง หรือนอนเกิน 30 นาที และควรนอนบนผ้าปู ก็มันไม่ใช่ลานนั่งเล่นนะครับ มันเป็นวานสุขภาพ ที่ด้านล่างเป็นอะไรไม่ทราบ แต่พื้นอุ่นตลอดเวลา จนปารย์ต้องขี่หลังแม่ตลอดเวลาที่อยู่บนลาน แม่มันร้อน แมมันร้อน...
พยายามทดลองเอาขาแตะนำอุ่น
ข้ามสะพานกันเถอะแม่
แล้วเราก็เดินข้ามสะพานตามปารย์ไปนั่งกินอาหารกลางวันเป็น ส้มตำ น้ำตก ที่ โคตระแพง แบบแม่ งง งง...
No comments:
Post a Comment